tag:blogger.com,1999:blog-60242259926902699172024-03-21T01:44:04.388+01:00Nieprawdziwa historiaRefleksje na temat filmów historycznych. Miejsce dla tytułów mniej znanych oraz takich, które mnie zdumiały.Maciek Białoushttp://www.blogger.com/profile/11091771153449697777noreply@blogger.comBlogger36125tag:blogger.com,1999:blog-6024225992690269917.post-40376658175468466192013-08-27T09:40:00.001+02:002013-08-27T09:40:18.624+02:00Elegia<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Szlak bojowy wojska polskiego u
boku armii czerwonej – od Lenino do Berlina – był motywem często
wykorzystywanym w kinematografii PRL. W zbiorowej pamięci funkcjonuje on <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>przede wszystkim poprzez przygodową konwencję <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Czterech pancernych i psa</i>,<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> </i>bądź epickie freski Jerzego
Passendorfera (<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Kierunek Berlin, Ostatnie
dni</i>)<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> </i>i małżeństwa Petelskich<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> </i>(<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Jarzębina
czerwona</i>)<i style="mso-bidi-font-style: normal;">. </i>Wszystkie z powyższych
obrazów powstały w latach sześćdziesiątych. Późniejsza o dekadę <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Elegia </i>(1979) w reżyserii Pawła
Komorowskiego to ciekawy i niemal odosobniony w polskim kinie przykład pokazania
wydarzeń wojennych z odmiennej perspektywy.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKWGu5oydBaO50wUA2Q4T3Pc-i8OfgYQ2HHc84QroLQ6rKdWiF6nJ9mXXerRKV4o2OQ1BfU1AqJYWDkw_KwaVxQxW3bQ7dhEZXKiLhUWYhvDvDCHTJvEACxpHsjGKKFEwKPp0TAWImZJKg/s1600/59201306181426341.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="186" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKWGu5oydBaO50wUA2Q4T3Pc-i8OfgYQ2HHc84QroLQ6rKdWiF6nJ9mXXerRKV4o2OQ1BfU1AqJYWDkw_KwaVxQxW3bQ7dhEZXKiLhUWYhvDvDCHTJvEACxpHsjGKKFEwKPp0TAWImZJKg/s320/59201306181426341.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Elegia </i>opowiada o losach żołnierzy z polskiego oddziału piechoty,
walczącego na Pomorzu w pierwszych miesiącach 1945 roku. Podobnie jak we
wspomnianych filmach Passendorfera, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Elegia
</i>nie ma jasno nakreślonych postaci pierwszoplanowych, zbiorowym <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>bohaterem są żołnierze jednego plutonu.
Wrażenie to wzmacnia fakt, że w filmie wystąpili przede wszystkim mało znani
aktorzy, z którymi trudniej jest się widzom utożsamić. Zamiast żołnierskiej
ballady, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Elegia </i>prezentuje obraz na
wskroś naturalistyczny. Fabuła filmu jest bardzo prosta i większość czasu
poświęcone jest nie rozwijaniu akcji, ale drobiazgowemu przyglądaniu się
żołnierskim zajęciom. Marsz, odpoczynek, krótki sen wśród mrozu i śniegu, czyszczenie
broni, zwiad, opatrywanie rannych i tym podobne. Kamera zazwyczaj jest blisko
postaci, pozwala na dokładną obserwację ich zachowań. Podobnie jest w scenach
batalistycznych. <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Elegia </i>nie pokazuje
rozmachu wojny poprzez wielkie sceny zbiorowe z wykorzystaniem czołgów i armat,
pokazuje jej dramat z perspektywy pojedynczych, anonimowych żołnierzy, wokół
których panuje ogłuszający huk, padają strzały, wybuchają bomby.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhloMBrUqJkp914N5vXM3A2Oom_-OTuLuQGRlJd55v1p3HSBH-g1ctN8pYRsuNWpEJiLhbr105f32ST3C3qPRCDvE23kuash-DeFGV8FxaINd2ubLz9z06z-vS0uhjDBadb-8mfXAvM8_8z/s1600/elegia1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="232" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhloMBrUqJkp914N5vXM3A2Oom_-OTuLuQGRlJd55v1p3HSBH-g1ctN8pYRsuNWpEJiLhbr105f32ST3C3qPRCDvE23kuash-DeFGV8FxaINd2ubLz9z06z-vS0uhjDBadb-8mfXAvM8_8z/s320/elegia1.png" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Trudno jest mówić o wyjątkowości <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Elegii </i>nie zdradzając jej zakończenia,
dalsza część notki będzie więc po części spoilerem. W odróżnieniu od większości
filmów opowiadających o polskim wojsku prącym w kierunku Berlina, nie ma tu
końcowej radości zwycięstwa. Polscy żołnierze zostają okrążeni przez nazistów.
Część zostaje zabita w walce, ranni są systematycznie dobijani na polu bitwy.
Pozostali, schwytani przez oddział SS, po bezskutecznej próbie ucieczki z
niewoli zostają związani drutem kolczastym, zamknięci w stodole i spaleni
żywcem. Zimna, naturalistyczna rejestracja przygotowań do egzekucji, krępowanie
jeńców, polewanie ich benzyną, wreszcie ostatnia, trwająca kilka minut i
pokazana w kolorze (podczas gdy cały film jest czarno-biały) scena podpalenia
stodoły robi ogromne wrażenie i przywodzi na myśl wstrząsający, kilka lat
późniejszy film Elema Klimowa <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Idź i patrz
</i>(1985), bądź równie niepokojącą scenę zabijania ludzi w komorze gazowej z <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Kornblumenblau </i>(1988) Leszka Wosiewicza.
Ostatnie minuty filmu, przedstawione są <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>niemalże bez patosu – związani i polewani
benzyną żołnierze śpiewają co prawda <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Mazurek
Dąbrowskiego, </i>ale<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> </i>nie hardo jak
niezłomni męczennicy, lecz nierówno i z trwogą, trzymając się słów hymnu jak
ostatniej pociechy i wytłumaczenia, że ich śmierć nie pójdzie na marne. To
sprawia, że <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Elegia </i>mówi więcej o
okrucieństwie wojny, czy konkretnie o okrucieństwie nazistów, niż dziesiątki
innych polskich filmów wojennych.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiG9laURIHx2vXwU5y-UvZgS_hUd8rvdbA5wSyD4-nVY6PMYY0Z2C6WTcnvGtOv8E73gwqz9Ielqg4jgbnJVTP905Uh8AQYCukoG-jabzAfWk7uLtqKRa3bmkogPMocEQ4sZxFAwZzhRLZp/s1600/elegia2.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="231" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiG9laURIHx2vXwU5y-UvZgS_hUd8rvdbA5wSyD4-nVY6PMYY0Z2C6WTcnvGtOv8E73gwqz9Ielqg4jgbnJVTP905Uh8AQYCukoG-jabzAfWk7uLtqKRa3bmkogPMocEQ4sZxFAwZzhRLZp/s320/elegia2.png" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Tablica zaprezentowana na końcu
filmu informuje, że przedstawione w filmie wydarzenia zostały oparte na
faktach, znanych jako mord w Podgajach. Z tego względu <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Elegię </i>niektóre publikacje uznają za fabularyzowany dokument.
Według nowszych ustaleń historyków, o których można przeczytać na przykład
<a href="http://wydawnictwoumk.pl/czasopisma/index.php/EO/article/view/EO.2012.009/1027">tutaj</a>, w rzeczywistość zbrodnia ta miała jednak prawdopodobnie inny przebieg.
Po pierwsze nie jest oczywiste SS-mani jakiej narodowości – Niemcy, Holendrzy
czy Łotysze – jej dokonali. Po drugie, i ważniejsze, polscy jeńcy
prawdopodobnie nie zginęli w płonącej stodole, pożar był bowiem wypadkiem, ale
zostali rozstrzelani. Zbrodnia nie była więc aż tak okrutna, choć miała za to
szerszy zakres, zginęło więcej ludzi aniżeli zostało to przedstawione w filmie.
Biorąc to wszystko pod uwagę, trudno jest uważać <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Elegię </i>za rekonstrukcję rzeczywistych, historycznych wydarzeń, ale
być może tym lepiej dla filmu. Nie traktując go jako dokumentu, łatwiej jest
docenić unikalną w skali polskiej kinematografii formę.</div>
Maciek Białoushttp://www.blogger.com/profile/11091771153449697777noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6024225992690269917.post-38202194683122844042013-07-01T09:18:00.001+02:002013-07-01T09:18:36.941+02:00Me and the colonel (Jakobowsky i pułkownik)<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Wyjątkowo mało jest filmów o
Polakach, którzy w czasie drugiej wojny światowej znaleźli się na zachodzie
Europy. W okresie PRL był to temat politycznie raczej niechciany, nie podchwycono
go również po 1989 roku – być może losy Polaków we Francji czy Wielkiej
Brytanii nie wydawały się naszym twórcom równie przejmujące jak deportacje na
Wschód. Paradoksalnie więcej – choć nadal mało – o naszej emigracji mówiły kinematografie
zachodnie. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnPCI4mT1jdJAckgapICD7XL252Gg3PkFSvEBvMbF4tSG39XM4J24UMtvI0jNq-AsiTQ7FQuXKwqRdKlKCpJ2vKQR0uzTqla_Oy5ipb1CNGLqFNmx0T0UbTuZIOPj3ZTm1NX37WyiRGQYF/s500/6991787.3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnPCI4mT1jdJAckgapICD7XL252Gg3PkFSvEBvMbF4tSG39XM4J24UMtvI0jNq-AsiTQ7FQuXKwqRdKlKCpJ2vKQR0uzTqla_Oy5ipb1CNGLqFNmx0T0UbTuZIOPj3ZTm1NX37WyiRGQYF/s320/6991787.3.jpg" width="221" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Interesujący może być przykład amerykańskiego
filmu z roku 1958, pod tytułem <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Jakobowsky
i pułkownik, </i>powstałego na podstawie sztuki Franza Werfela, Austriaka
żydowskiego pochodzenia. Fabuła w skrócie przedstawia się następująco. Latem
1940 roku, wojska niemieckie zajmują Francję. W Paryżu panuje popłoch, wielu
ludzi próbuje zorganizować sobie ewakuację, ale w obliczu chronicznego braku
środków transportu jest to niemal niemożliwe. Niemniej, dwóch mieszkańców
pewnego paryskiego hoteliku próbuje opuścić miasto za wszelką cenę. Jednym z
nich jest Samuel Jakobowsky (a właściwie Jakubowski), polski Żyd, a tak
naprawdę Żyd-wieczny tułacz, bo już w pierwszym monologu przedstawia on
historię swojego życia jako ciągłej ucieczki po całej Europie przed pogromami i
prześladowaniami politycznymi. Drugim jest polski pułkownik Tadeusz Bolesław
hrabia Prokoszny, który dostał od ambasady misję przewiezienia danych o polskim
podziemiu do Londynu. Jak łatwo się domyśleć, panowie ruszają w podróż na
wybrzeże razem, zabierając jeszcze adiutanta Prokosznego, kaprala Szabuniewicza
oraz jego narzeczoną Suzannę, a po drodze czeka ich wiele przygód i
niebezpieczeństw.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkMLr1lsM1QTXy8NkPsgpmjoRiLMpzXiU_vVwDrJZzx9LsfBJABvHwUVYcOgJfks6lfvQmsulpRY2g3OezNMXLyL7k9hlLr7PYaZf6E_bJg7EB_xb2Dzz-1Se4eoBSOqxhxAHcS1MXNbsg/s640/i294880.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkMLr1lsM1QTXy8NkPsgpmjoRiLMpzXiU_vVwDrJZzx9LsfBJABvHwUVYcOgJfks6lfvQmsulpRY2g3OezNMXLyL7k9hlLr7PYaZf6E_bJg7EB_xb2Dzz-1Se4eoBSOqxhxAHcS1MXNbsg/s320/i294880.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Rolls Royce załatwiony dzięki sprytowi Jakobowsky'ego</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Film jest komediodramatem i jego
humor leży, oprócz gier słownych, przede wszystkim w obśmiewaniu postaci
pułkownika. Prokoszny to rzeczywiście dobry materiał do żartów. Wielki pan, Don
Kiszot z ułańską fantazją (nie bez przyczyny w polskim przekładzie sztuki
Werfela występuje on jako pułkownik Umieralski). Rozprawiający bez przerwy o
honorze, romansujący na potęgę, z wielką słabością do alkoholu, a jednocześnie
urodzony antysemita. Widzowie wrażliwi na punkcie wizerunku Polaków mogą więc nieraz
zazgrzytać zębami w czasie seansu, ale sprawa jest chyba nieco bardziej
skomplikowana. Przeglądając polską prasę emigracyjną wydawaną w czasie wojny, znaleźć
można niezliczoną liczbę artykułów pytających dlaczego Polaków przedstawia się w
taki mniej więcej sposób, jak później przedstawiono Prokosznego. Najczęściej obwiniano
wrogą Polsce i Polakom propagandę, za którą najczęściej stać mieli Sowieci.
Oczywiście, ale sami Polacy z pewnością także dawali powody i wiele wskazuje na
to, że zarówno antysemityzm jak i specyficznie pojmowana szlacheckość były w tym
środowisku zamiatane pod dywan. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipi6QqylyoOrSxExuhyCVlOWV__vG1hz8dGa4_44Mz57B7qPSIVg1FVGtpFA_AKq5f5ISiMc1QdWtlh69lV39cy2K7Evs4IRx-BB2T5XWcdIJSt-tcRWAmOwX_n_1LMvFZOtb6T0cARiIR/s582/me-and-the-colonel-1958-danny-kaye-rare-50407.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="167" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipi6QqylyoOrSxExuhyCVlOWV__vG1hz8dGa4_44Mz57B7qPSIVg1FVGtpFA_AKq5f5ISiMc1QdWtlh69lV39cy2K7Evs4IRx-BB2T5XWcdIJSt-tcRWAmOwX_n_1LMvFZOtb6T0cARiIR/s320/me-and-the-colonel-1958-danny-kaye-rare-50407.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">- Panie pułkowniku, dobrze pan prowadzi? - Jestem kawalerzystą. - Ach, współczesna kawaleria opiera się na pojazdach mechanicznych. - Nie w Polsce.</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Z pewnością przyznać trzeba, że
wiedza twórców filmu o Polsce była bardzo powierzchowna. Wyjątkowo zabawne są
sceny kiedy pułkownik – czasem po kilku głębszych – zaczyna śpiewać po polsku, na
przykład „Co to da gwar, wesowy car, bo ma magra poro prodżekt, jak ugasi czar”
(Co to za gwar, wesoły car, bo mu margraf przysłał projekt, jak ugasić żar).
Prokoszny wygrywa swojej ukochanej pod oknem na bałałajce, jego wspomnienia z
Polski ograniczają się do rodzinnego dworku i marszałka Piłsudskiego. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Można więc zadań tradycyjne
pytanie, czy jest to film antypolski? Niekoniecznie. Odwaga pułkownika jest
niekłamana, nawet jeśli przeradza się w brawurę albo łączy z ilością wypitego
alkoholu. Prokoszny jest patriotą i dobrym człowiekiem, chociaż obdarzonym
mentalnością zupełnie niepraktyczną w czasach, w których się znalazł. Dopiero
razem z Jakubowskim, do którego stopniowo się przekonuje, człowiekiem, którego
wieczna tułaczka zmusiła do skrajnej praktyczności, stanowią niesamowicie
skuteczny duet. I taka alegoria stosunków polsko-żydowskich, opartych na
współpracy, a nie antagonizmie wydaje mi się o wiele bardziej budująca niż
oburzenie z powodu szargania naszych świętości.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-3aQC2BpOjnecKgAuSfIkUcm8q-0JmBFE6japvBDgzDPoSbfPuUiHE0i4nYpG1Np4xGHURkpQj29mkvonld8MmmPjvZrqCfrjSNEEA1jrTcNhkxbqT-UfFKv7Kh8Wy9QKy5Z6tG987n-k/s640/me-and-the-colonel-kaye.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="170" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-3aQC2BpOjnecKgAuSfIkUcm8q-0JmBFE6japvBDgzDPoSbfPuUiHE0i4nYpG1Np4xGHURkpQj29mkvonld8MmmPjvZrqCfrjSNEEA1jrTcNhkxbqT-UfFKv7Kh8Wy9QKy5Z6tG987n-k/s320/me-and-the-colonel-kaye.png" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Danny Kay jako Samuel Jakobowsky</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Dodać można, że polska premiera
filmu miała miejsce w roku 1961 i poprzez wyeksponowanie donkiszoterii Prokosznego
wpisywała się w wątek polskiej bohaterszczyzny, naczelny temat ówczesnej debaty
filmowej, sprowokowanej dziełami polskiej szkoły filmowej. A więc, chcąc nie
chcąc, hollywoodzcy twórcy zabrali również głos w dyskusji na temat „polskiej
duszy”. Warto obejrzeć <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Jakobowsky’ego i
pułkownika </i>ze względów historycznych, ale także jako dobry komediodramat
(choć jego teatralność musiała być widoczna już w czasie premiery), a przede
wszystkim ze względu na świetną rolę Jakobowsky’ego, granego przez Danny Kay’a,
uhonorowanego za swoją grę Złotym Globem. Przegląd fotosów z filmu można
zobaczyć <a href="http://www.youtube.com/watch?v=HsC1V1J2k5k">tutaj</a>.
</div>
Maciek Białoushttp://www.blogger.com/profile/11091771153449697777noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6024225992690269917.post-45098831075365534592013-02-24T12:03:00.000+01:002013-02-24T12:04:44.805+01:00PT 109<div style="text-align: justify;">
Film biograficzny o bohaterskiej
przeszłości urzędującej głowy państwa? Niełatwo jest znaleźć w historii kina takie
przykłady, a jeśli już, intuicja nakazywałaby szukać wśród autorytarnych
reżimów, rządzonych twardą ręką przez zapatrzonych w siebie, charyzmatycznych
przywódców. Tymczasem, 19 czerwca 1963 roku, w Stanach Zjednoczonych na ekrany
kin wszedł film <i style="mso-bidi-font-style: normal;">PT 109, </i>opowiadający
o wojennych przygodach Johna Kennedy’ego, 35 prezydenta USA, pełniącego swoją
funkcję jeszcze przez pięć miesięcy, aż do zamachu w Dallas 22 listopada 1963
roku. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEBBp3-INJUbUiW4P9vEvbX8-3SjdSaEZAxlspXOvKozWA9q7sXe4TJ-EGA-GmveIO3NyfdASoXZjMIBe_LUcaCCsercw3rE9UvU8poskzN13IBmFo-tgwDC4mw5WW3MphJsIAA6y4swbu/s1600/picture.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="238" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEBBp3-INJUbUiW4P9vEvbX8-3SjdSaEZAxlspXOvKozWA9q7sXe4TJ-EGA-GmveIO3NyfdASoXZjMIBe_LUcaCCsercw3rE9UvU8poskzN13IBmFo-tgwDC4mw5WW3MphJsIAA6y4swbu/s320/picture.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Akcja filmu przenosi widzów na
południowy Pacyfik, arenę wojny amerykańsko-japońskiej. Tytuł odnosi się do
numeru łodzi patrolowej, której dowództwo objął w początkach 1943 roku młody
porucznik John „Jack” Kennedy. Blisko dwuipółgodzinny obraz pokazuje proces
remontowania zdezelowanej jednostki przez jej nową załogę i entuzjastycznego
dowódcę, jej pierwsze misje patrolowe, ratunek odciętej przez Japończyków grupy
amerykańskich <i style="mso-bidi-font-style: normal;">marines. </i>Główny wątek
filmu opowiada jednak o katastrofie łodzi PT 109 staranowanej przez japoński
okręt. Mimo, że załoga została przez dowództwo uznana za straconą, Kennedy’emu
udało się nawiązać kontakt z rdzennymi mieszkańcami okolicznych wysp, którzy
przekazali australijskim aliantom wyrytą w skorupie orzecha kokosowego prośbę o
ratunek. Kennedy, dzięki swojej wytrwałości i odwadze, doprowadził do
uratowania rozbitków.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgz3hbNIU1vuQq94sc85jhSazkPhIBcjdYiqRcolDgalYgHL-MwoPFlIpikN2Y4hobh7btiWa5DUT6b7jc7eJTIhhJSH5497BO_cWgwF2FfvlnmIAYPi1Jao7xXPp4HxbEx83sXhNzE6x36/s1600/g3XtRNEFV0fXlBQwjGHR09ORNIT.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgz3hbNIU1vuQq94sc85jhSazkPhIBcjdYiqRcolDgalYgHL-MwoPFlIpikN2Y4hobh7btiWa5DUT6b7jc7eJTIhhJSH5497BO_cWgwF2FfvlnmIAYPi1Jao7xXPp4HxbEx83sXhNzE6x36/s320/g3XtRNEFV0fXlBQwjGHR09ORNIT.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">PT 109 tuż po katastrofie.</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Film z grubsza oddaje autentyczną
historię, pomimo pewnych nieścisłości i zaburzeń chronologii, mających na celu
uatrakcyjnienie fabuły (np. w rzeczywistości to tubylcy, a nie Amerykanie,
wpadli na pomysł przekazania wiadomości na skorupie kokosa). Jednak bez względu
na stopień, w jakim scenariusz opierałby się na wiarygodnych źródłach,
najwięcej emocji wzbudzać musiała postać głównego bohatera, aktualnie
urzędującego prezydenta. Film od początku produkowany był więc pod specjalnym
nadzorem. Osobistą pieczę nad nim objął legendarny producent i szef wytwórni
filmowej Jack Warner. John Kennedy naturalnie wyraził zgodę na jego powstanie,
pod warunkiem, że będzie odpowiadał prawdzie historycznej, że w zyskach będą
partycypować dawni członkowie załogi PT 109 i ich rodziny, oraz że będzie miał
wpływ na obsadę, a przede wszystkim wybór odtwórcy samego siebie. Z grupy
kandydatów, w skład której wchodził m. in. Peter Fonda i Warren Beatty (faworyt
Jacqueline Kennedy), wybór ostatecznie padł na Cliffa Robertsona, aktora
którego występ podczas zdjęć próbnych najbardziej przekonał prezydenta, mimo że
Robertson był wówczas 15 lat starszy niż porucznik „Jack” przejmujący dowództwo
swojej łodzi.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2eL28vrYvNXhGrsEq_Ru0ML5Au2p7ceko1ijusv4ra8jY6wNp9lSgZHKX83dL7KtoEj6xDO9m4c70cHB6G4ZSZDh80Kgpo6UM-5ojtOwfwBdlPErSQyS_cRM3jr89fToH9V0ZLiR7Be2Z/s1600/0d4OZ.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="130" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2eL28vrYvNXhGrsEq_Ru0ML5Au2p7ceko1ijusv4ra8jY6wNp9lSgZHKX83dL7KtoEj6xDO9m4c70cHB6G4ZSZDh80Kgpo6UM-5ojtOwfwBdlPErSQyS_cRM3jr89fToH9V0ZLiR7Be2Z/s320/0d4OZ.png" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Z prawej strony Cliff Robertson jako porucznik Kennedy.</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Kreacja Robertsona jest chyba
jednocześnie najmocniejszym i najsłabszym punktem tego filmu. Główny bohater:
przystojny, odważny, pomysłowy, z poczuciem humoru jest postacią świetnie
pasującą do wojennego kina przygodowego. Jest też moralnie nieskazitelny i bywa
patetyczny, szczególnie tłumacząc dlaczego zdecydował się przybyć na front,
mimo że miał wygodną i bezpieczną posadę sztabową albo decydując się na objęcie
dowództwa kolejnej łodzi, mimo że po katastrofie PT 109 przysługuje mu
odesłanie do kraju. To sprawia, że grana przez niego postać miejscami szeleści
papierem, i to takim, na którym spisano przemówienie przedwyborcze. Wydaje się,
że film <i style="mso-bidi-font-style: normal;">PT 109 </i>wpadł w najbardziej
oczywistą pułapkę. Wiadomo było, że główny bohater będzie porównywany z
rzeczywistym politykiem i jego aktualnymi działaniami. Każdy szlachetny gest
filmowej postaci będzie apologią realnej polityki Kennedy’ego, podobnie jak
każdy ewentualny przejaw słabości, jej krytyką. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Twórcom ostatecznie wyszła laurka, która –
pomimo wielkiej medialności rzeczywistego Johna Kennedy’ego – nie przełożyła się
na sukces artystyczny, ani kasowy. Film przyjęto dość sceptycznie, a już
wkrótce później najgłośniejszym (jak i najbardziej filmowym) epizodem, stały
się ostatnie godziny jego życia, wizyta w Dallas i śmierć z ręki zamachowca.
Trailer <i style="mso-bidi-font-style: normal;">PT 109 </i>można obejrzeć <a href="http://www.youtube.com/watch?v=l5Ncfw_7n4A">tutaj</a>.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzhwSKSbV5JZNaJTzUrfjg5qg3n-8AoCcJSNVQIpQft89EBmvlSNUjbaUD7_E7P5S-YLLVx1wvSypmIUZc4j0zAJy4b0dxC7Qh2r9QYpaCj_-MEsqOp2KMSjBfm1_rHWyBiIRvfJEE5QkL/s1600/pt-109-ship-model-kit-for-60s-kids.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="230" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzhwSKSbV5JZNaJTzUrfjg5qg3n-8AoCcJSNVQIpQft89EBmvlSNUjbaUD7_E7P5S-YLLVx1wvSypmIUZc4j0zAJy4b0dxC7Qh2r9QYpaCj_-MEsqOp2KMSjBfm1_rHWyBiIRvfJEE5QkL/s320/pt-109-ship-model-kit-for-60s-kids.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Model łodzi patrolowej PT 109. Łódź dowodzona przez Kennedy'ego była w latach 60. popularnym modelem zabawki dla chłopców. Na podstawie jego przeżyć powstał komiks, a sam film <i>PT 109 </i>powstał na podstawie wydanej wcześniej książki Roberta Donovana: <i>PT 109: John F. Kennedy in World War II.</i></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
Maciek Białoushttp://www.blogger.com/profile/11091771153449697777noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6024225992690269917.post-60909233769876520852013-01-17T11:10:00.001+01:002013-07-01T09:22:43.865+02:00Hunde, wollt ihr ewig leben (Psy, chcecie żyć wiecznie?)<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Bitwa stalingradzka należy do
najżywiej funkcjonujących w kulturze masowej epizodów drugiej wojny światowej.
Na jej temat nakręcono przynajmniej kilkanaście filmów i seriali, napisano
liczne książki, nagrano piosenki, stworzono gry komputerowe. W kinematografii,
jednym z pierwszych i jednocześnie najmniej znanych filmów o Stalingradzie jest
zachodnioniemiecki <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Hunde, wollt ihr ewig
leben</i> (<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Psy, chcecie żyć
wiecznie?</i>) <span style="mso-bidi-font-family: Arial;">z roku 1959.<o:p></o:p></span></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><a href="http://www.allmystery.de/i/tZnsqx3_filmprogramm-420.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://www.allmystery.de/i/tZnsqx3_filmprogramm-420.jpg" width="219" /></a></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="mso-bidi-font-family: Arial;">Film jest dramatem wojennym, opowiadającym o młodym oficerze niemieckim
wysłanym do walk w okolice Stalingradu. Początkowo pełni funkcję oficera
łącznikowego przy walczących u boku Niemców wojskach rumuńskich. Później, gdy
zamknie się pierścień okrążenia sowieckiego, zostanie przeniesiony bliżej miasta,
gdzie będzie obserwował nie tylko walki uliczne, ale postępującą desperację
niemieckich żołnierzy, wygłodniałych, zziębniętych, schorowanych, tracących
nadzieję na przeżycie. Akcja filmu zakończy się wraz z kapitulacją okrążonej,
niezdatnej do dalszej walki armii Friedricha Paulusa. Całość jest dość dobrze
nakręcona, a największą przeszkodą w jego oglądaniu jest chyba nierówne
aktorstwo (dobra główna rola porucznika Wisse i generała Paulusa, który mimiką
twarzy potrafi sporo pokazać, ale zabawę dość skutecznie psują np. odtwórcy ról
majora Linkmanna i podporucznika Fuhrmanna). W fabułę sprawnie wplecione są materiały
archiwalne, przekonująco wypadają też sceny batalistyczne, a szczególne
wrażenie – nawet dzisiaj – może zrobić scena sowieckiego szturmu na pozycje
rumuńskie w pierwszej części filmu.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="mso-bidi-font-family: Arial;">Hunde… </span></i><span style="mso-bidi-font-family: Arial;">warto jednak obejrzeć nie tylko jako
widowisko wojenne, ale również jako film niemiecki, nakręcony 16 lat po
opisywanych wydarzeniach. A więc w czasie, kiedy pamięć o II wojnie światowej
była jeszcze bardzo żywa i kiedy – na dobrą sprawę – społeczeństwo niemieckie
nie przepracowało jeszcze w zbiorowej pamięci swojego nazistowskiego rozdziału.
Interesujące jest więc, w jakim szerszym (politycznym, ideologicznym)
kontekście niemieccy twórcy ujęli jeden z najtragiczniejszych dla nich epizodów
wojny na froncie wschodnim.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><span style="font-family: inherit;"><a href="http://images3.cinema.de/imedia/7267/2207267,9uPZLnS5FdcSKndrQ86ST_6TmphgjoQs3TxOdfoXuHRh_f+TjbZV41hWsbub+Kmqj92KlnytUMFuYdVnwD7_Wg==.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="250" src="http://images3.cinema.de/imedia/7267/2207267,9uPZLnS5FdcSKndrQ86ST_6TmphgjoQs3TxOdfoXuHRh_f+TjbZV41hWsbub+Kmqj92KlnytUMFuYdVnwD7_Wg==.jpg" width="320" /></a></span></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: inherit;">Film otwierają sceny zwycięskich wojskowych parad Niemców, a zamyka bezładna kolumna umierających z wyczerpania żołnierzy.</span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="mso-bidi-font-family: Arial;">Pierwsza sekwencja filmu poświęcona jest drodze głównego bohatera –
porucznika Wisse – na front i pełni ona jednocześnie rolę wprowadzenia do
świata przedstawionego. Tylko z tych pierwszych scen widz wywnioskować może, że
w zasadzie oglądamy na ekranie najeźdźców, okupantów, ale obraz i tak jest
wyjątkowo łagodny, bo pojawiają się w nim niemal wyłącznie, tak zwani, „dobrzy
Niemcy”. Porucznik Wisse, jeszcze na tyłach, załatwia pięknej rosyjskiej
dziewczynie, Katji, pracę w bibliotece, co ochrania ją przed wyjazdem na przymusowe
roboty do Rzeszy. Później, w drodze pod Stalingrad, wraz z dwoma innymi
oficerami zatrzymują się w wiejskim domu, gdzie dzielą się z rosyjską
gospodynią prowiantem, razem jedzą kolację, rozmawiają z dziećmi, uśmiechają
się. W tym czasie starsi oficerowie starają się uświadomić Wissego, że sytuacja
na froncie jest zła i – w zasadzie – zgłaszają wątpliwości co do sensowności walk
na Wschodzie. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="mso-bidi-font-family: Arial;">Od momentu kiedy Wisse pojawia się na wyznaczonym stanowisku, a
szczególnie odkąd zamyka się pierścień okrążenia, wyraźnie zaczyna rysować się
podział, z jednej strony na zwyczajnych żołnierzy i młodych oficerów, którzy chcą
w miarę możliwości uczciwie walczyć i przeżyć, z drugiej strony na wyższych
oficerów i dowództwo, tchórzliwe, niewykazujące własnej inicjatywy uzależnione
od złych rozkazów Hitlera, niewystarczająco dbające o losy własnych żołnierzy.
Dość krytycznie przedstawiony jest dowódca okrążonej Szóstej Armii Friedrich
Paulus, dla którego niemal do końca najważniejszą wartością jest lojalność
wobec przełożonych i żołnierski honor, a nie życie swoich podwładnych. Podział ten
odpowiada powstałemu jeszcze w czasie wojny przekonaniu o konieczności rozróżnienia
pomiędzy nazistowskim reżimem, a niemieckim społeczeństwem, które w najgorszym
razie jest tylko wykonawcą rozkazów. Dalsze wydarzenia, przedstawione przede
wszystkim z perspektywy zwykłych żołnierzy podważają sensowność wojny jako
takiej. Niemcy, to w większości zwyczajni, dobrzy, młodzi mężczyźni, którzy
giną bez sensu, ale sowieci również – widać to w scenie kiedy podczas
półgodzinnego zawieszenia broni, żołnierze obu stron wychodzą na tą samą ulicę,
aby pozbierać swoich rannych i zabitych. Chodzą obok siebie, patrzą na siebie
bez nienawiści, by za moment wrócić na swoje pozycje, walcząc na śmierć i
życie.</span></span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><span style="font-family: inherit;"><a href="http://www.filmportal.de/sites/default/files/imagecache/gal_image//sites/default/files/8FB7F4C26B324C1C872BC2694F6C9EE3_f013084_pic_05.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://www.filmportal.de/sites/default/files/imagecache/gal_image//sites/default/files/8FB7F4C26B324C1C872BC2694F6C9EE3_f013084_pic_05.jpg" /></a></span></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: inherit;">W filmie pojawia się też wątek melodramatyczny. Paradoksalnie, choć niedoszli kochankowie poznali się dzięki wojnie, przez wojnę nie mogę być razem. W roli żeńskiej Sonja Ziemann (prywatnie, w latach 60., żona Marka Hłaski).</span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="mso-bidi-font-family: Arial;">Film, patrzy na bitwę Stalingradzką, przede wszystkim nie jako klęskę
wojenną, ale katastrofę humanitarną, a odpowiedzialnością obarcza reżim
nazistowski. Widać to na przykład w scenie, kiedy kamera pokazuje rannych
żołnierzy, cierpiących, umierających bez lekarstw w prowizorycznym szpitalu w
jednej ze stalingradzkich piwnic i konfrontuje to z wygłaszanym przez radio
przemówieniem Göringa porównującym Niemców pod Stalingradem do nieugiętych i
bohaterskich trzystu Spartan. Widać również w jednej z ostatnich scen filmu, w
których padają słowa oficera, tłumaczącego ogrom widzianej tragedii: „Słuchaliśmy
rozkazów i wymagaliśmy posłuchu u innych”. Wszystko ostatecznie sprowadza się
więc do Hitlera, który – jak zostało pokazane – zza biurka decydował o losie
tysięcy ludzi, po klęsce stwierdzając lakonicznie: „To tylko armia. Zaciągniemy
nową.”<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="mso-bidi-font-family: Arial;">Jest również w <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Hunde… </i>scena,
która wprawiła mnie w pewne zakłopotanie. Głodny, bliski szaleństwa szeregowy,
wymachując kromką chleba i plasterkiem kiełbasy rozpaczliwie wypytuje, w jaki
sposób może przeżyć o takiej strawie. Czy to są słowa niemieckiego żołnierza ze
zszarganymi nerwami, czy słowa twórców filmu, chcących wzbudzić w widzach
litość dla zwykłych niemieckich chłopaków, którzy zginęli na Wschodzie? Być
może to kwestia długoletniej socjalizacji w roli Polaka-ofiary, ale w tym
momencie pojawiły mi się w głowie obrazy ginących z głodu i wyczerpania w
gettach i obozach koncentracyjnych, zjadających wszystko co tylko możliwe
powstańców warszawskich i mieszkańców oblężonego Leningradu. I nie było mi tego
Niemca bardzo żal. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="mso-bidi-font-family: Arial;">Całość można obejrzeć w oryginalnej wersji językowej <a href="http://www.youtube.com/watch?v=oxS7uFNX4sk">tutaj</a>.<o:p></o:p></span></span></div>
Maciek Białoushttp://www.blogger.com/profile/11091771153449697777noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6024225992690269917.post-75232796460172688052012-12-30T00:43:00.001+01:002012-12-30T15:22:30.574+01:00Wielka Droga<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: inherit;">Polski film <i>Wielka Droga</i> to ciekawy przykład filmu historycznego
wyprodukowanego tuż po wydarzeniach, których dotyczy (a częściowo nawet w ich
trakcie). Został zrealizowany w 1946 we Włoszech przez Czołówkę Filmową II
Korpusu Polskiego i opowiada o losach jego żołnierzy począwszy od wybuchu wojny,
aż po zdobycie Bolonii, które było końcem szlaku bojowego Polaków. Ten
fabularny, pełnometrażowy film był wyświetlany w wielu miejscach i kilku
wersjach językowych (po polsku, angielsku, włosku i arabsku) ale, ze względów
politycznych, nie miał wówczas premiery w Polsce i pozostał w kraju praktycznie
nieznany. </span></span><br />
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCbzm38DhVzXsuVXd1IDX2JM6SvA7XcV7ezkpQ4l0RLmPoaX5IYF5tIB48DP68J6DqwdpbXpwPEkTBYgoksrRpYI6G01z6GK3E0c49C6YEymvxBvOOVIpJvLIitcoxMja3LQQWZ2zVGcuz/s1600/wielka+droga1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="238" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCbzm38DhVzXsuVXd1IDX2JM6SvA7XcV7ezkpQ4l0RLmPoaX5IYF5tIB48DP68J6DqwdpbXpwPEkTBYgoksrRpYI6G01z6GK3E0c49C6YEymvxBvOOVIpJvLIitcoxMja3LQQWZ2zVGcuz/s320/wielka+droga1.png" width="320" /></a></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Wielka Droga</i> to film składający się właściwie z dwóch warstw, każdą
z których można rozpatrywać osobno. Pierwszą z nich jest wątek osobisty fabuły.
To melodramat opowiadający o polskim żołnierzu przywiezionym do wojskowego
szpitala we Włoszech. Jego stan jest początkowo bardzo zły, grozi mu trwała
utrata wzroku i słuchu, ma majaki, wciąż wzywa swą narzeczoną, Irenę. Aby
polepszyć stan pacjenta, w rolę narzeczonej wchodzi siostra Jadwiga, ale
podszywając się pod Irenę, z czasem sama zaczyna zakochiwać się w żołnierzu.
Żeby uwiarygodnić się w swojej roli czyta równocześnie pamiętnik pacjenta,
którego treść poznajemy poprzez serię retrospekcji. To jest właśnie owa druga
warstwa. Retrospekcje pokazują tak zwaną „wielką historię”, wydarzenia wojenne,
które kazały wyruszyć bohaterom w tytułową drogę: ze Lwowa do sowieckich
łagrów, a następnie – wraz z armią Andersa – przez środkową Azję i Bliski
Wschód do Włoch, do bitwy na Monte Cassino i wreszcie do zakończenia wojny.
Wielkim atutem filmu jest fakt, że ta druga warstwa została zbudowana przede
wszystkim na dokumentalnych zdjęciach kręconych przez wojskowe ekipy w toku wydarzeń,
a uzupełniana tylko fabularnymi inscenizacjami. Film, choć nakręcony w
określonej konwencji, posiada więc duże walory poznawcze. W pewnym sensie może
być traktowany jako dokument również w częściach inscenizowanych, jako że
twórcy filmu przeszli z grubsza tą samą drogę, co jego bohaterowie. </span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><span style="font-family: inherit;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheMABNcZw2K2WkD00MtPiT47mJrV88e-VmwTktsezmgkLbP32EheY_nth1nGqhF8EKXqQZLnQb2nfB4ezPaE1qImehAzHY9O06ua833xcxPtTkk0YbSgEHwaCoTUb1pqQSiXJYMN3DjQXa/s1600/wielka+droga4.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheMABNcZw2K2WkD00MtPiT47mJrV88e-VmwTktsezmgkLbP32EheY_nth1nGqhF8EKXqQZLnQb2nfB4ezPaE1qImehAzHY9O06ua833xcxPtTkk0YbSgEHwaCoTUb1pqQSiXJYMN3DjQXa/s320/wielka+droga4.png" width="320" /></a></span></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: inherit;">Istotną częścią filmu jest bitwa pod Monte Cassino. Wykorzystano tu wiele materiałów dokumentalnych.</span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Fakt, że film został nakręcony
poza kontrolą nowych, komunistycznych władz Polski, sprawił że znalazły się w
nim epizody związane z sowiecką agresją na Polskę 17 września 1939 roku,
warunkami życia pod sowiecką okupacją (np. problemy z zaopatrzeniem), terrorem
NKWD i wywózkami na wschód, wreszcie nieludzkimi warunkami życia w łagrach
(„Minęły dwa lata – dwa wieki nędzy i upokorzenia”, mówi o tym czasie
narrator), a więc wątki zupełnie nieobecne w kinematografii polskiej okresu
PRL. Podobnie jak kwestia polskości utraconego w wyniku powojennych zmian
granic Lwowa – sprawa wyjątkowo bolesna dla pochodzących w większości z Kresów
żołnierzy Andersa, a podkreślana lwowskim pochodzeniem dwójki z głównych bohaterów,
piosenkami i lwowską gwarą, którą często słychać z ust różnych postaci. Ostatnia
scena, która stanowi niejako polityczne <i style="mso-bidi-font-style: normal;">credo
</i>Władysława Andersa, również byłaby nie do wyobrażenia w kinematografii
kontrolowanej przez komunistyczną cenzurę. Po zakończeniu wojny, we włoskim
mieszkaniu pary bohaterów na ścianie wciąż wisi karabin i hełm. Choć przeszli
wielką drogę – mówi bohater – mogą się one jeszcze przydać w ich powrocie do
Polski.</span></div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><span style="font-family: inherit;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUU3Mcauo_YBSvLZtujbjmxrUv0HQRTu583F2rP9sE_sGpl-ltKDs8qF451ZgNyrYfmYSxh8SsjMJkYtgCZee-2lsJd4v2panIJxtJZvpmun14R4BlCqnCx7cm-ahkwnKuPtdN_Fqjn0lG/s1600/wielka+droga3.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUU3Mcauo_YBSvLZtujbjmxrUv0HQRTu583F2rP9sE_sGpl-ltKDs8qF451ZgNyrYfmYSxh8SsjMJkYtgCZee-2lsJd4v2panIJxtJZvpmun14R4BlCqnCx7cm-ahkwnKuPtdN_Fqjn0lG/s320/wielka+droga3.png" width="320" /></a></span></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: inherit;">Przypadkowo napotkany w Palestynie Żyd galicyjski przypomina żołnierzom jak ważna jest mała ojczyzna - Lwów - i że nigdzie nie będą się czuć tak dobrze jak tam.</span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Poza kwestiami politycznymi, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Wielka Droga </i>jest filmem interesującym
również dlatego, że z perspektywy czasu stanowi symboliczny przykład końca
pewnej epoki w polskiej (choć nie tylko) kinematografii. Jego warstwa pierwsza,
osobista, jest jeszcze bardzo mocno osadzona w manierze przedwojennej. Ot,
tradycyjny melodramat, trójkąt miłosny z przesadnie ekspresyjną grą aktorską i
obowiązkowym numerem muzycznym. Ale w strukturę filmu, podobnie jak w życie
jego bohaterów i twórców wdarła się wojna, przedstawiona głównie poprzez
fragmenty kronik, dynamicznie zmontowane, niewygładzone, często nawet
przerażające, zdecydowanie bardziej prawdziwe od aranżowanych w studio
syberyjskich obozów. <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Wielka Droga </i>jest
więc jednym z ostatnich polskich filmów zakorzenionych mocno w tradycji
międzywojennej, zapowiadając jednocześnie nowe motywy i nowe formy.</span><br />
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><span style="font-family: inherit;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNuy94ZPH6yhEYGtIxkMge7UQlu4gKgWBoY5iMpYyGGytA8fHIFOleoI_6FO99mcdu5ZlgTjMqO7glNVhZVeu84ZuDP6RTFwzdmLBvAklmm3UF-xX3SBMxFY5i50f8RkWLmbEy7ZeOqnvD/s1600/wielka+droga2.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNuy94ZPH6yhEYGtIxkMge7UQlu4gKgWBoY5iMpYyGGytA8fHIFOleoI_6FO99mcdu5ZlgTjMqO7glNVhZVeu84ZuDP6RTFwzdmLBvAklmm3UF-xX3SBMxFY5i50f8RkWLmbEy7ZeOqnvD/s320/wielka+droga2.png" width="320" /></a></span></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: inherit;">"-Pani Irena wygląda jak Jadwiga Smosarka w filmie <a href="http://nieprawdziwahistoria.blogspot.com/2011/10/na-sybir.html"><i>Na Sybir</i></a>!"</span><br />
<span style="font-family: inherit;">W filmie jest kilka akcentów humorystycznych, charakterystycznych dla filmów Waszyńskiego i pokazujących, że nawet w najtrudniejszych warunkach Polaków nie opuszczało morale.</span></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Osoby pracujące przy filmie, podobnie jak
większość żołnierzy Andersa, nie wróciły już po wojnie do kraju. Tak samo jak
szereg innych międzywojennych twórców, co ułatwiło pokoleniową i ideologiczną
zmianę w rodzimej kinematografii po wojnie. A przy <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Wielkiej Drodze </i>pracowały postaci pierwszoplanowe. Film
wyreżyserował Michał Waszyński, jeden z tuzów polskiej kinematografii
przedwojennej, twórca wielu filmów historyczno-przygodowych, muzykę napisał
najważniejszy chyba kompozytor filmowy tamtego okresu, Henryk Wars. W głównych
rolach żeńskich wystąpiły Renata Bogdańska, młoda i utalentowana piosenkarka,
druga żona Władysława Andersa oraz jedna z najpopularniejszych aktorek
dwudziestolecia, Jadwiga Andrzejewska. Jak to wygląda, zobaczyć można<a href="http://www.youtube.com/watch?v=8DorROUxass"> tutaj</a>.</span></div>
Maciek Białoushttp://www.blogger.com/profile/11091771153449697777noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6024225992690269917.post-35954858826461004412012-11-20T13:21:00.000+01:002012-12-30T15:14:09.662+01:00Kolberg <div style="text-align: justify;">
Filmy historyczne były ważnym ogniwem w systemie nazistowskiej
kinematografii i są wyjątkowo ciekawymi przykładami wykorzystania przeszłości
dla celów propagandowych. Odpowiednio dobrane analogie historyczne legitymizowały
reżim i odnosiły się do <span style="font-family: inherit;">współczesnych wydarzeń politycznych, a ich walorem była
wizualna atrakcyjność, kostiumy, scenografia i w</span>idowiskowość. Najczęściej filmy
te opierały się na szkielecie prawdziwych faktów historycznych, co podkreślano
często specjalnymi napisami, czy komentarzem, upewniających widzów o zgodności
ekranowych wydarzeń z historią, ale wypełniano je fałszywymi treściami i skrajnie
stronniczymi interpretacjami.<br />
<br />
Najbardziej znanym nazistowskim filmem historycznym stał się okryty
złą sławą, antysemicki film Veita Harlana, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Żyd
Suss </i>z 1940 roku, oparty na propagandowo wykrzywionej biografii
rzeczywistej postaci, Josepha Suss Oppenheimera, żydowskiego kupca i bankiera
związanego z dworem XVIII-wiecznego księcia Wirtenbergii, Karola Aleksandra. Mniej
znane, a również bardzo ciekawe są inne obrazy nazistowskie, na przykład antybrytyjskie
filmy o historii Irlandii - <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Lis z
Glenarvon </i>(1940) i <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Moje życie dla
Irlandii </i>(1941) oraz z czasów wojen burskich <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Ohm Krüger </i>(1941). Najbardziej spektakularnym filmem historycznym
epoki III Rzeszy był jednak z całą pewnością <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Kolberg, </i>produkcja Veita Harlana z 1945 roku.</div>
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI3dZZVy4wmZryRMUwgDb3rXT6H8P1s0VW_HTFQjdbSDRbYa8cxvhpHrtSbnVqSJ4LMHTCHN-iMT67wFtNj_8uiqvYcG4IgWLH5p_WQlO89RTKCe7PpNfdkscUoCmOSlp7WhXynbdHO5ue/s1600/Kolberg+(1945)+01.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI3dZZVy4wmZryRMUwgDb3rXT6H8P1s0VW_HTFQjdbSDRbYa8cxvhpHrtSbnVqSJ4LMHTCHN-iMT67wFtNj_8uiqvYcG4IgWLH5p_WQlO89RTKCe7PpNfdkscUoCmOSlp7WhXynbdHO5ue/s320/Kolberg+(1945)+01.png" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Kolberg </i>miał premierę 30
stycznia 1945 i wyświetlano go do samego końca wojny, nawet w ostrzeliwanym
przez aliantów Berlinie. Był superprodukcją z prawdziwego zdarzenia. Wyprodukowany
z wielkim rozmachem na taśmie kolorowej, okazał się najdroższą nazistowską
produkcją w historii, kosztował prawie 9 milionów ówczesnych marek, co wynosiło
około 5,5 miliona dolarów. Kilkanaście tysięcy żołnierzy Wehrmachtu ściągnięto
– z pewnością z wielką ulga dla nich – z frontu wschodniego, aby pełnili role
statystów przy scenach batalistycznych. Aby przygotować zimową scenografię w
lecie, w okolice Kołobrzegu ściągnięto 100 wagonów kolejowych soli, która miała
imitować śnieg. Wszystko to w chwili, gdy sytuacja Rzeszy była już dramatyczna.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYxPFKZLOp-8zoRyN_xO0-3uKiDTtlEuzZ-htJM9XAAfzZcK7fY2pUBPD9k-iqnAisLDG0ovexguLHPVF0yewdfmYE-vLGmqo3uNM4IdhWT5foz3W7iGI9Vh8AgyKN8ImYWdz81BXjyG-M/s1600/Kolberg+(1945)+05.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYxPFKZLOp-8zoRyN_xO0-3uKiDTtlEuzZ-htJM9XAAfzZcK7fY2pUBPD9k-iqnAisLDG0ovexguLHPVF0yewdfmYE-vLGmqo3uNM4IdhWT5foz3W7iGI9Vh8AgyKN8ImYWdz81BXjyG-M/s320/Kolberg+(1945)+05.png" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Sceny batalistyczne w <i>Kolbergu </i>stoją na najwyższym ówczesnym poziomie.</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
O czym opowiadał ten ostatni supergigant? Kolberg, czyli po polsku
Kołobrzeg, w 1807 roku był pruskim miastem okrążonym przez wojska napoleońskie.
Mieszkańcy miasta, pomimo słabości swoich sił, nie zdecydowali się poddać
miasta Francuzom, wybierając walkę. Zmobilizowali do obrony wszystkie siły i
utrzymali miasto. Przesłanie, w ostatnim etapie wojny, kiedy jedynym ratunkiem
dla Rzeszy mogło być tylko wyczekiwane na próżno <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Wunderwaffe, </i>było jasne<i style="mso-bidi-font-style: normal;">. </i>Chodziło
oczywiście o pokazanie, że solidarność całego narodu i wola walki do ostatniego
naboju, przyniesie zwycięstwo nawet nad przeważającymi siłami wroga. </div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Kolberg, </i>podobnie jak inne
filmy nazistowskie (np. wspomniany wyżej <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Żyd
Suss</i>) źródło siły upatruje przede wszystkim w woli ludu. Obronę Kołobrzegu
inspiruje bowiem i doprowadza do końca cywil – burmistrz Joachim Nettelbeck,
który swoim uporem porywa ludność do działania. Mieszkańcy miasta wstępują licznie
do pospolitego ruszenia, ćwiczą musztrę, kopią zapory przeciwko Francuzom,
gaszą pożary powstałe w wyniku ostrzału artyleryjskiego, walczą i giną. W
opozycji do burmistrza stoi postać tchórzliwego dowódcy garnizonu, pułkownika Loucadous,
który nie przygotował odpowiednio miasta do obrony, dąży do kapitulacji, ukarania
Nettelbecka i rozpuszczenia pospolitego ruszenia. Postać pułkownika jest
wyraźnie antypatyczna, ale analizując jej zachowanie, trudno nie zauważyć, że postępuje
on zgodnie z logiką żołnierską, nie chcąc trwonić sił na obronę z góry
straconych pozycji. Była to więc, zamierzona lub nie, krytyka taktycznych
odwrotów, poddawania walki, oszczędzania sił. Film stawiał zdecydowanie wyżej fanatyczną
obronę bez względu na koszty. </div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLY4l8Oa1z32PVqpJV0wX_ZtcEyNKG6a2d2UgeC7a5xxu5Sghifss9vDweFjtTVtbc4GA-ckfrtGAntdVlGyerxCLAGxK7wOj-k5APj8Er54FJeddj2AZS76rm5xwq-jdmytrnVKFx5uQ-/s1600/Kolberg+(1945)+04.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLY4l8Oa1z32PVqpJV0wX_ZtcEyNKG6a2d2UgeC7a5xxu5Sghifss9vDweFjtTVtbc4GA-ckfrtGAntdVlGyerxCLAGxK7wOj-k5APj8Er54FJeddj2AZS76rm5xwq-jdmytrnVKFx5uQ-/s320/Kolberg+(1945)+04.png" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Burmistrz Nettelback, za samowolne organizowanie obrony miasta, został uwięziony przez dowódcę kołobrzeskiego garnizonu.</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Prócz wątku oblężenia i obrony miasta, w filmie pojawiają się wątki
melodramatyczne. Warto więc wspomnieć o roli młodej dziewczyny, Marii, granej
przez Kristinę Söderbaum, prywatnie żonę Veita Harlana i czołową aktorkę w
nazistowskim <i style="mso-bidi-font-style: normal;">star systemie. </i>Maria,
która w czasie oblężenia traci najbliższych sobie ludzi, a mimo to nie poddaje
się i dzielnie ryzykuje własne życie w obronie miasta jest przykładem typowej
figury kobiecej filmów niemieckich – przykładnej matki, gospodyni, żony – ale postawionej
przed nowym zadaniem. Niemiecka kobieta postawiona przed obowiązkiem obrony
kraju, również z niego wywiązuje się nienagannie.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNrec4VHax4pzM5X566V33BGFblbK4dmDMm_KF8i33E6GRLwUCRzahbdbkcV9Bv75Y9kGf2-TN4J3_Kpq3AeN9lFrbcAbJ1Y7aNpQGm_LAWnFUkTrWtRmTfsFfIXlu8M0Ey7Eph98g-zqz/s1600/Kolberg+(1945)+03.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNrec4VHax4pzM5X566V33BGFblbK4dmDMm_KF8i33E6GRLwUCRzahbdbkcV9Bv75Y9kGf2-TN4J3_Kpq3AeN9lFrbcAbJ1Y7aNpQGm_LAWnFUkTrWtRmTfsFfIXlu8M0Ey7Eph98g-zqz/s320/Kolberg+(1945)+03.png" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Kristina Soderbaum w modelowej roli niemieckiej kobiety.</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Jak historia ekranowa ma się do rzeczywistości? Oczywiście, podstawowe
fakty się zgadzają, obrona Kołobrzegu w roku 1807 rzeczywiście miała miejsce. Większość
postaci, które pojawiają się na ekranie jest co prawda zmyślona, ale to jeszcze
zarzut, skoro większość filmów historycznych opiera się na łączeniu faktów i
fikcji. Najważniejsze w tym przypadku jest to, o czym film milczy. W rzeczywistości
bowiem waleczność Niemców kołobrzeskich nie miała znaczenia, miasto zostało
oddane Francuzom w traktacie pokojowym, a więc poświęcenie mieszkańców w dużej
mierze poszło na marne. </div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Premiera filmu miała miejsce w styczniu 1945 roku, tymczasem w marcu
o<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Kołobrzeg, będący bardzo ważnym
ogniwem pasa umocnień, tzw. Wału pomorskiego, toczyły się bardzo ciężkie walki.
W ich efekcie, w drugiej połowie marca, Armia Czerwona zajęła miasto zniszczone
w 95 procentach. Goebbels do niezbędnego minimum ograniczał publiczne
informacje o tym fakcie, żeby nie zepsuć propagandowej wymowy filmu, ale dla
losów wojny nie miało to większego znaczenia. Film można obejrzeć w oryginalnej wersji językowej <a href="http://www.youtube.com/watch?v=UqweZhUJIu0">tutaj</a>.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
Maciek Białoushttp://www.blogger.com/profile/11091771153449697777noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6024225992690269917.post-22814694511996549562012-10-19T16:19:00.000+02:002012-10-19T16:20:12.031+02:00Madame Curie (Curie-Skłodowska)<div style="text-align: justify;">
Życiorys Marii Skłodowskiej-Curie
to zdecydowanie filmowy temat, co pierwsi odkryli wcale nie Polacy i nie
Francuzi, ale oczywiście Amerykanie. W 1943 roku Mervyn LeRoy (który osiem lat
później zabierze się za <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Quo Vadis </i>na
podstawie Sienkiewicza) dostał zadanie nakręcenia biografii najsłynniejszej
kobiety wśród naukowców, podwójnej noblistki, pionierki badań nad
promieniotwórczością. Kanwę scenariusza stanowiły opublikowane wspomnienia jej
córki, Ève Curie. Jak udało się wywiązać z zadania?</div>
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUNcnJ6sRZDCSFyQq7tkWZ5BADkClSHieBTNvsDiMYXJvImTSNmNEjo7m1aYnurLYWBZygg8kYYN77NhMJetFejpcZbQniXiPE9siUYWfqUwosMJqrxiWfan04S1WA3T7pKXPLAvKt4jhb/s1600/Madame-Curie.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUNcnJ6sRZDCSFyQq7tkWZ5BADkClSHieBTNvsDiMYXJvImTSNmNEjo7m1aYnurLYWBZygg8kYYN77NhMJetFejpcZbQniXiPE9siUYWfqUwosMJqrxiWfan04S1WA3T7pKXPLAvKt4jhb/s320/Madame-Curie.jpg" width="221" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Wiadomo, że kino gatunków rządzi
się swoimi prawami, a filmy biograficzne, szczególnie od czasu słynnego <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Prywatnego życia Henryka VIII </i>(1933)<i style="mso-bidi-font-style: normal;">, </i>interesowały się przede wszystkim
zakulisową i emocjonalną stroną życia słynnych postaci. Podobnie jest w tym
przypadku. W filmie, który można podzielić z grubsza na dwie części, pierwsza
połowa to historia poznania, zbliżenia i małżeństwa Marii z Piotrem Curie.
Młoda, utalentowana, ale biedna studentka z Polski trafia jako protegowana
jednego z profesorów do pracy w laboratorium znanego już wówczas naukowca, Piotra
Curie. Ten początkowo podchodzi do nowej współpracownicy sceptycznie,
reprezentując charakterystyczny dla ówczesnego środowiska naukowego seksizm,
ale wkrótce zauroczony jej inteligencją (nie zwracając uwagi, co podkreślone,
na piękno zewnętrzne – z niego Piotr zda sprawę wiele lat później) uświadamia
sobie, że nie wyobraża sobie przyszłego życia i pracy bez niej. Dochodzi więc
do rozbrajająco naukowych zaręczyn (<i style="mso-bidi-font-style: normal;">„Stworzymy
idealnie stabilny związek, jak NaCl!”) </i>i od tej pory para pracuje razem. W
drugiej części filmu na pierwszy plan wysuwają się wspólne eksperymenty z
promieniotwórczością i okoliczności okrycia radu, choć również oczywiście w
odpowiednio udramatyzowany sposób. Małżeństwo pracuje nad wyodrębnieniem nowego
pierwiastka z pozycji akademickich outsiderów, w dziurawej i zimnej szopie, bez
asystentów. Maria z trudem znosi ciężką, nierzadko fizyczną pracę, tym
bardziej, że pojawiają się u niej pierwsze objawy chorobowe związane z
obcowaniem z radioaktywnością. Potencjalne niebezpieczeństwa oraz nieudane
eksperymenty nie są jednak w stanie złamać naukowców, którzy po latach dopinają
swego i dokonują przełomowego odkrycia nowego pierwiastka. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNIXBbhimp5wh4r7xVIIzO9L2t6EBaWqC9lveErEPylfbsC4pYo2qiKUyjKSs4xGQfQZIirZgk6a37OfWhPCm4mOyzzRQ_vEf8y57PzqXONi9mjMlVDRXW1HZceCtixkqHEXiTCXpoK8dG/s1600/013955_23.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNIXBbhimp5wh4r7xVIIzO9L2t6EBaWqC9lveErEPylfbsC4pYo2qiKUyjKSs4xGQfQZIirZgk6a37OfWhPCm4mOyzzRQ_vEf8y57PzqXONi9mjMlVDRXW1HZceCtixkqHEXiTCXpoK8dG/s1600/013955_23.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Dwa rodzaje piękna - fizyczne i intelektualne - to cecha filmowej Marii. W oczach innych bohaterów jedno piękno często przesłaniało drugie.</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Oczywiście nie ma sensu atakować
filmowej biografii za pewne skróty myślowe, drobne niedopowiedzenia, zaburzenia
chronologii czy nawet przekłamania. Takie są wymogi medium i gatunku, dlatego
drobiazgowe porównywanie fabuły filmu (a szczególnie pierwszej części) do
fachowych biografii Skłodowskiej jest bezcelowe. Warto jednak przyjrzeć się,
jak w <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Madame Curie </i>potraktowano
sprawę polską, która, jak powszechnie wiadomo, była bliska sercu noblistki. Tym
bardziej, że jak <a href="http://www.polityka.pl/kultura/aktualnoscikulturalne/1526099,1,wywiad-z-prof-mbb-biskupskim.read">udowadnia Marek Biskupski</a>, w czasie kiedy film
powstawał w Hollywood trzymały się raczej nastroje antypolskie. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
O tym, że główna bohaterka filmu,
studentka Sorbony <i style="mso-bidi-font-style: normal;">mademoiselle </i>Sklodowska,
jest Polką, dowiadujemy się w jednej z pierwszych scen filmu. Zwierza się
swojemu profesorowi, że nie ma w Paryżu przyjaciół, ponieważ tym co naprawdę
kocha jest tylko nauka i Polska. Nie ukrywa też, że po zakończeniu studiów
chciałaby wrócić do Warszawy, żeby pomagać starym rodzicom i podjąć się zawodu
nauczycielki. Później mniej więcej to samo powtórzy Piotrowi Curie, zapowiadając
swój nieodległy wyjazd z Paryża. W czasie tej rozmowy w tle zabrzmi nawet
Mazurek Dąbrowskiego, co może zasugerować, że prócz tęsknoty za rodzicami jest
to decyzja umotywowana patriotycznie. Ale reakcja Piotra, która doprowadzi kilka
scen później do oświadczyn pokazuje, że Polska jest tu potraktowana przez
scenarzystów wyłącznie jako figura abstrakcyjnego rywala Piotra Curie, który
zagraża ich rozkwitającemu związkowi. Po ślubie para rzuca się w wir wspólnej
pracy i o Polsce zupełnie się już nie wspomina. Ba, nawet starzy, wymagający
pomocy rodzice przestali być w jakikolwiek sposób przeszkodą. W drugiej części
filmu o podejściu do sprawy polskiej wnioskować więc można raczej nie z tego co
się mówi, ale co zostało przemilczane. A przemilczano wszak odkrycie polonu,
które miało miejsce praktycznie równolegle z sukcesem prac nad radem, nie
byłoby więc zbytnią trudnością, żeby przynajmniej marginalnie wpleść to
wydarzenie do scenariusza. Nazwanie przez Skłodowską nowego pierwiastka polonem
było wyraźną deklaracją polityczną, mającą zwrócić uwagę międzynarodową na
nieco zapomnianą sprawę niepodległości kraju. Można pokusić się o hipotezę, że
w 1943 roku, kiedy prestiż Polski na arenie międzynarodowej zaczął wyraźnie
pikować w dół, a karty coraz wyraźniej rozdawali sowieci, przypominanie o
sprawie polskiej, poprzez <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>postać politycznie
zaangażowanie Skłodowskiej, było niewskazane. Tak więc mamy do czynienia jeśli
nie ze złą wolą, to przynajmniej z oportunizmem twórców, którzy odżegnali się w
filmie od polityki. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpb0JVdek08lBbWHRPb_HAxwN5MVpWiXzalf8cgnLrhjxayKolmVyXT2Qtgy4vLF1_t81v7qjA-Yvt0p4LkUXw6xB0oXwlFIXW9vkgpP7ATc5Y89BV7wmSsDH0Hg-2liFLFg00juck_hoj/s1600/90735-004-467FB0F8.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="256" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpb0JVdek08lBbWHRPb_HAxwN5MVpWiXzalf8cgnLrhjxayKolmVyXT2Qtgy4vLF1_t81v7qjA-Yvt0p4LkUXw6xB0oXwlFIXW9vkgpP7ATc5Y89BV7wmSsDH0Hg-2liFLFg00juck_hoj/s320/90735-004-467FB0F8.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Maria i Piotr przy pracy nad wyodrębnieniem radu.</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Opinię na temat <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Madame Curie </i>każdy może wyrobić sobie
oglądając film w oryginalnej wersji językowej <a href="http://www.youtube.com/watch?v=Q1OeIuPxPcM">tutaj</a>. </div>
Maciek Białoushttp://www.blogger.com/profile/11091771153449697777noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6024225992690269917.post-32754962093292986052012-09-25T13:57:00.000+02:002012-09-25T13:57:10.971+02:00Valahol Európában (Gdzieś w Europie)<div style="text-align: justify;">
Zanim w polskiej kinematografii nastał niespecjalnie zainteresowany spoglądaniem w przeszłość socrealizm, w okresie tuż po wojnie powstały dwa ważne filmy historyczne, traktujące o wydarzeniach zaledwie sprzed kilku lat. Były to <i>Ostatni etap</i> (1947) Wandy Jakubowskiej o więźniarkach obozu oświęcimskiego oraz <i>Ulica Graniczna</i> (1948) Aleksandra Forda o okupacji Warszawy i powstaniu w getcie. Oba, choć wyraźnie komunizujące – wszak ich autorzy mieli wyrobione poglądy polityczne jeszcze przed wojną – nie są tylko propagandowymi agitkami, lecz artystycznie wartościowymi dziełami, wynikiem konsekwentnego rozwoju filmowców od lat trzydziestych.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjT1GCGLDvoH8UqiVqzSFMeBe-Mjys6y5tMhPOzl71aYYPUentK31aK4l6HQyEHw85HkBiF3n9h_J2atXstHPOuDlxj6sq0kbX59vuRTh-AbwR029J_hNsqitq1E03dU00_JzJ4G7hLk269/s1600/Valahol+Eur%C3%B3p%C3%A1ban+(1947)+Somewhere+in+Europe.avi_snapshot_00.02.31_%5B2011.07.05_23.50.19%5D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="242" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjT1GCGLDvoH8UqiVqzSFMeBe-Mjys6y5tMhPOzl71aYYPUentK31aK4l6HQyEHw85HkBiF3n9h_J2atXstHPOuDlxj6sq0kbX59vuRTh-AbwR029J_hNsqitq1E03dU00_JzJ4G7hLk269/s320/Valahol+Eur%C3%B3p%C3%A1ban+(1947)+Somewhere+in+Europe.avi_snapshot_00.02.31_%5B2011.07.05_23.50.19%5D.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Przywołuję te dwa tytuły, ponieważ powstały w tym samym okresie co węgierski film <i>Valahol Európában</i> (<i>Gdzieś w Europie</i>), to znaczy pomiędzy końcem wojny, a okresem sztywnego kołnierza socrealizmu. Porównanie filmu Gèzy von Radványiego z 1947 roku do Ulicy Granicznej Forda jest też trafione o tyle, że w obu filmach reżyserzy podjęli się trudnego zadania pokazania dzieci i młodzieży brutalnie wrzuconych w wojenną rzeczywistość, zmuszonych do przedwczesnego dojrzewania i stawianych przed sytuacjami krańcowymi. Akcja Gdzieś w Europie dzieje się tuż przed zakończeniem wojny. Działania wojenne ustały, ale stan anomii trwa. Instalujące się powoli i z dala od prowincji nowe władze nie zapełniły jeszcze instytucjonalnej i moralnej pustki. Film nie odwołuje się do konkretnych wydarzeń z historii Węgier. Już sam tytuł sugeruje widzom pewne uogólnienie, poza tym twórców interesowała nie tyle sama wojna, co jej społeczne skutki, przede wszystkim dla najmłodszych członków społeczeństwa. </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvZmK12Dmszx3_4ZbeeCy-p8jJlDMxA0Whj1R4RtZpSulCDn942Y0vA6wwfiDz8_hc7XhRJl-X_qjW0Qo55qCKrrMC8Yqy6NvtnLPJ5gQSslMTrEVRAfGoUsPQ3OGAAc11d3E5Aubqzm6n/s1600/7890valaho.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="242" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvZmK12Dmszx3_4ZbeeCy-p8jJlDMxA0Whj1R4RtZpSulCDn942Y0vA6wwfiDz8_hc7XhRJl-X_qjW0Qo55qCKrrMC8Yqy6NvtnLPJ5gQSslMTrEVRAfGoUsPQ3OGAAc11d3E5Aubqzm6n/s320/7890valaho.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Grupa młodych włóczęgów.</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<br /> Początkowe sekwencje przypominają klasyczne, przedwojenne filmy radzieckie. Prawie nieme, z dość szybkim, kontrastowym montażem i licznymi metonimiami. Pokazują dzieci odłączone od rodziców, zagubione i przerażone (jedno z dzieci trafia przypadkowo do gabinetu figur woskowych, gdzie obok wilkołaków i wampirów stoi topniejąca od ciepła statua Hitlera – co straszniejsze?). Fabuła zaczyna rozwijać się w momencie, kiedy włóczęga dwóch nastolatków przyciąga, niczym kula śnieżna, kolejne dzieci i wkrótce powstaje pokaźna grupa bez domu, celu i struktury, za to wiecznie głodna. Młodociana banda zaczyna więc brutalnie napadać na podróżnych i rolników ogołacając ich z zapasów żywności. To chyba najmocniejsza część filmu, pokazuje jak głód i wojenny upadek obyczajów krystalizuje przestępczą grupę i – być może – skazuje dzieci na przyszłe życie na marginesie. Okoliczni mieszkańcy i kadłubowy samorząd, pozostały jeszcze po okupancie niemieckim, próbują zrobić obławę na młodocianych bandytów. Ci ostatecznie znajdują schronienie w ruinach dawnego zamku. Mieszka tam stary muzyk, który początkowo ledwo uchodzi z życiem przed agresją dzieci, ale ostatecznie zaskarbia ich zaufanie, oswajając je z ideami braterstwa, solidarności i wartości pracy, czego symbolem jest namiętnie nucona wspólnie Marsylianka. W tej części filmu, kiedy bliżej poznajemy młodych bohaterów i niektóre ich motywacje, filmowi bliżej jest do maniery realistycznej. Spontaniczne tworzenie więzi przez dzieci na gruzach zniszczonych wojną wartości przypomina choćby włoskie <i>Dzieci ulicy</i> (1946) Vittorio De Siki. Ich tworzona mozolnie utopia musi jednak zostać skonfrontowana ze światem dorosłych, widzących w „bandzie” zagrożenie, co dzieje się w scenach kulminacyjnych.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhew_D4hm1mDcCc6VRCPMnyMwuHPniQx2uvQ5pj71dJff8UIbJqsGuOwy9wTTgCHxjFO2FKe7kttiIbG0kfsPMIRGIEjtFzP8WtpKSQPoejlGG-4Wzi9AdV27kBwOcf9vFPc7B8LyPMavpL/s1600/Valahol+Europaban+cd+23.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="279" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhew_D4hm1mDcCc6VRCPMnyMwuHPniQx2uvQ5pj71dJff8UIbJqsGuOwy9wTTgCHxjFO2FKe7kttiIbG0kfsPMIRGIEjtFzP8WtpKSQPoejlGG-4Wzi9AdV27kBwOcf9vFPc7B8LyPMavpL/s320/Valahol+Europaban+cd+23.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Początkowo, "banda" chce powiesić dla zabawy spotkanego w zamku muzyka.</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Oczywiście, <i>Gdzieś w Europie</i>, podobnie jak <i>Ulica Graniczna</i>, nie jest pozbawione widocznego ostrza politycznego. Akcję przeciwko dzieciom koordynują dawni kolaboranci z Niemcami (jeden z nich spalił swój mundur z lęku przed osądzeniem, drugi schował go tylko – na potem). Natomiast stary muzyk, demokratyczny rewolucjonista, nie tylko wpaja dzieciom Marsyliankę i wartość kolektywnej pracy, ale również, jak okazuje się na końcu, załatwia z nowymi władzami, że w zrujnowanym, a odbudowywanym przez dzieci zamku powstanie coś w rodzaju przytułku dla nieletnich, których wojna pozbawiła domów i rodzin. Sam bohater zbiorowy – dzieci – przechodzi też przemianę od działań amoralnych, bo opartych tylko na instynktach, do zachowań świadomych społecznie (czy może nawet klasowo). Dzieci ilustrują tu tezę, że nawet straumatyzowane wojną społeczeństwo, jeśli się nim odpowiednio pokieruje, jest w stanie tworzyć rzeczy nowe i wielkie. Zza dramatu wojny przebijał optymizm odbudowy.<br /><br /> <i>Gdzieś w Europie</i> warto obejrzeć więc tak ze względu na jego treść, typową dla pierwszych lat powojennych, jak i formę. Pokazuje bowiem, w jakim kierunku mogła rozwijać się kinematografia węgierska gdyby nie narzucony z zewnątrz realizm socjalistyczny. Podobnie było Polsce, kiedy po interesującej <i>Ulicy Granicznej</i>, Aleksander Ford nakręcił nieznośnie socrealistyczną <i>Młodość Chopina</i> (1951). Film Gèzy von Radványiego jest do obejrzenia z angielskimi napisami <a href="http://www.youtube.com/watch?v=7NtpGSQN8Ts">tutaj</a>. <br /></div>
Maciek Białoushttp://www.blogger.com/profile/11091771153449697777noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6024225992690269917.post-84449901296376907812012-08-24T13:22:00.001+02:002012-08-24T13:22:07.306+02:00Tobruk<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Po 1989 roku polski dyskurs o
drugiej wojnie światowej został uzupełniony o tematy, które wcześniej były w
mniejszym lub większym stopniu objęte politycznym tabu. Otwarcie zaczęto mówić
o agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939 roku, zbrodni katyńskiej, terrorze po
wejściu Armii Czerwonej do Polski w roku 1944, Procesie Szesnastu, itd. Silniej
przypominano o wysiłku Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, o sytuacji Żydów w
czasie wojny, a po 2001 roku, w związku ze sprawą Jedwabnego, również o
ciemniejszych stronach stosunków polsko-żydowskich.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiClYa-EyX0wyFReQp_mse_weTFLZ-Tu_EVdB8BagCBDUlunMrxna-HchKJgFilzfMV_cGqUxsVtVIZtlHuqqH4XAM10MdXWj5sxNJN9N7D3eqgkKY2aoSDMbUQOaTH05ec4pTMJLujxtzX/s1600/tobruk2008front.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiClYa-EyX0wyFReQp_mse_weTFLZ-Tu_EVdB8BagCBDUlunMrxna-HchKJgFilzfMV_cGqUxsVtVIZtlHuqqH4XAM10MdXWj5sxNJN9N7D3eqgkKY2aoSDMbUQOaTH05ec4pTMJLujxtzX/s320/tobruk2008front.jpg" width="228" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Te zmiany w społecznej dyskusji i
pamięci na temat wojny jedynie w znikomym stopniu przełożyły się na kinematografię.
Polskie filmy historyczne ostatnich dwóch dekad skupiły się przede wszystkim na
penetrowaniu okresu PRL oraz ekranizacji kanonu lektur. Jeśli podejmowano w
nowej formule okres II wojny światowej, to przede wszystkim w kontekście
polityki radzieckiej wobec Polski (<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Katyń</i>,
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Generał Nil</i>). Nie powstał za to żaden
film o walkach polskich żołnierzy na Zachodzie: pod Monte Cassino, w bitwie o
Anglię, czy pod Tobrukiem. Trudno wyjaśnić dlaczego, bo wydaje się, że taki
patriotyczno-przygodowy, wysokobudżetowy obraz byłby w interesie zarówno
producentów jak i polityków. Być może taki projekt dojrzeje w przyszłości, póki
co można jednak przynajmniej spróbować wyobrazić sobie taki film, oglądając
czesko-słowacką produkcję <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Tobruk </i>(2008),
w reżyserii Vaclava Marhoula. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguvlaWoPRnylpqOjH_oHiwBeBf8vwjRLTqHy_iQ3m7GStl8PTfXXKtlFsBDQSR6NJ-VyumK3E3uXMQpePd6-e7txiExkE8qDv64yv_zpaZaIirYIh2fdfmq1erKu0z8am50Nj9yVwwhi_y/s1600/9bcfce132344557f27732c2d9a005d01.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="130" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguvlaWoPRnylpqOjH_oHiwBeBf8vwjRLTqHy_iQ3m7GStl8PTfXXKtlFsBDQSR6NJ-VyumK3E3uXMQpePd6-e7txiExkE8qDv64yv_zpaZaIirYIh2fdfmq1erKu0z8am50Nj9yVwwhi_y/s320/9bcfce132344557f27732c2d9a005d01.png" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Trójka żołnierzy czechosłowackiego oddziału. W środku Jan Lieberman, Żyd z pochodzenia, jeden z dwójki głównych bohaterów.</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Film ten opowiada o losach grupki
żołnierzy armii czechosłowackiej, którym przyszło bronić (między innymi wespół z
polską Samodzielną Brygadą Strzelców Karpackich), libijskiej twierdzy przed niemiecko-włoskimi
oddziałami dowodzonymi przez generała Erwina Rommla. Nakręcenie <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Tobruku </i><span style="mso-spacerun: yes;"></span>kosztowało naszych południowych sąsiadów nieco
ponad 10 mln złotych i, wydaje się, że polskich producentów stać byłoby na taki
wydatek (dla porównania, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Bitwa warszawska
</i>kosztowała około 27 mln). Za tą cenę widz nie otrzymał oczywiście epickiego
fresku wojennego na poziomie Hollywood, ale całkiem widowiskowy, nowoczesny
film z rozsądną ilością sprzętu wojskowego, wybuchów i statystów. Zdjęcia i
montaż starają się iść z duchem czasu, dość dobrze oddając pustynny klimat i
film ogląda się raczej z przyjemnością. Nie oznacza to jednak, że jest to film
udany. Tu główną przeszkodą był, zdaje się, scenariusz. Film, choć zamyka się w
100 minutach, wydaje się dłużyć, miejscami brakuje mu tempa i napięcia. Twórcy sygnalizują
pewne interesujące problemy, takie jak sytuacja Żydów w ówczesnej armii,
dezercja, konflikty pomiędzy szeregowcami i kadrą oficerską, motywacja do walki
tysiące kilometrów od ojczyzny, ale ani razu nie decydują się na ich
rozwinięcie, przez co trudno jest naprawdę przejąć się tym co się dzieje na
ekranie. Z drugiej strony, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Tobruk</i>
może również stanowić dla naszych twórców przykład odwagi w kinematografii.
Sceny takie jak: rozstrzelanie jeńca, bijatyka z przełożonym, czy nawet
śpiewanie sprośnych piosenek przez żołnierzy wzbudziłyby z pewnością w Polsce
kontrowersje. Przecież właśnie z powodu podobnych, a nawet bardziej błahych
scen wybuchł skandal wokół nieukończonego projektu Pawła Chochlewa <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><a href="http://pl.wikipedia.org/wiki/Tajemnica_Westerplatte">Tajemnica Westerplatte</a>. </i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigH0IPoDeCT4tVjbC2z78XB2Qq2ufZW63nh5nxgI5SD8LRgcXV6EgPZlrRrH8YQJIL1h6rkecNtL27Q53C9ksX-anmr7rr0V8rT4zP4HIxSRqGD4HgIiUAYbqWDY3hhVdqHtFS1Uk-KmyX/s1600/klz1240524448m.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="136" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigH0IPoDeCT4tVjbC2z78XB2Qq2ufZW63nh5nxgI5SD8LRgcXV6EgPZlrRrH8YQJIL1h6rkecNtL27Q53C9ksX-anmr7rr0V8rT4zP4HIxSRqGD4HgIiUAYbqWDY3hhVdqHtFS1Uk-KmyX/s320/klz1240524448m.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Okrutny kapral bez serca - popularna klisza filmów wojennych znalazła się również w <i>Tobruku.</i></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Może więc chodzi o to? Może nie
wyprodukowano w Polsce podobnego filmu z lęku przed medialną wrzawą? Z obawy, że
jedni uznaliby taki film za pocztówkowy i przesłodzony, podczas gdy inni za
hańbę uznaliby pokazanie na ekranie generała Andersa na nie całkiem białym
koniu. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Może zapały ostudził też <i style="mso-bidi-font-style: normal;">casus Tajemnicy Westerplatte</i>? Trudno
ocenić to jednoznacznie i na razie zostaje nam wyłapywanie strzępów informacji
o Polakach walczących w czasie II wojny światowej w produkcji naszych
południowych sąsiadów. Do obejrzenia na przykład <a href="http://www.ekino.tv/film,Tobruk-2008-Lektor-PL,18913.html">tutaj</a>.</div>
Maciek Białoushttp://www.blogger.com/profile/11091771153449697777noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6024225992690269917.post-16276232471069926972012-07-30T21:47:00.000+02:002012-07-30T21:48:41.462+02:00120<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Zbliża się rocznica Powstania
Warszawskiego i wśród strumienia informacji jaki już zaczyna z tej okazji płynąć,
przewijać się będzie z pewnością symboliczna postać Małego Powstańca. Wiadomo,
że choć Powstanie jest w ostatnich latach jednym z centralnych punktów na mapie
zbiorowej pamięci Polaków, jego społeczna interpretacja pozostaje
niejednoznaczna, a udział dzieci – oraz jego upamiętnianie poprzez takie
projekty jak gra planszowa <a href="http://www.planszomania.pl/rodzinne/2075/Mali-Powstancy.html"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Mali Powstańcy</i></a>
– budzi liczne kontrowersje. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Skontrastowanie dziecięcej
niewinności z wojną ma dużą siłę symboliczną. Z jednej strony uwypukla jej
potworności, z drugiej, nadaje sprawie za którą walczą dzieci pewnej
szlachetności i racji moralnej. W polskiej pamięci zbiorowej taką rolę pełni
nie tylko Mały Powstaniec, ale również Orlęta Lwowskie, czy – w nieco innych okolicznościach,
w mniej drastycznym wydaniu – dzieci wrzesińskie. Analogiczne przykłady można
odnaleźć również w historii innych narodów i właśnie o takim epizodzie z
przeszłości Turcji opowiada film <i style="mso-bidi-font-style: normal;">120 </i>(2008).
Podstawowa różnica polega na tym, że w niżej omawianym przypadku historia, w
dużej mierze nieznana/zapomniana, dzięki filmowi została włączona/przywrócona
do zasobu pamięci zbiorowej Turków.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiV4Rddm5KtNqSy_vrBbQDrObXru41UcTyzaD0t9ErAVyJ5b1-K29dFWuAk_5SEqxosrWXEd5al8mKa30r8yQXKt6qZ2OSiJneEAhfC4XVVvEPTYjocFp5XQ1ghi7-62VAIdmYPTAECC9O/s1600/120FilmPoster.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiV4Rddm5KtNqSy_vrBbQDrObXru41UcTyzaD0t9ErAVyJ5b1-K29dFWuAk_5SEqxosrWXEd5al8mKa30r8yQXKt6qZ2OSiJneEAhfC4XVVvEPTYjocFp5XQ1ghi7-62VAIdmYPTAECC9O/s1600/120FilmPoster.jpg" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Film stara się odtworzyć prawdziwą
historię z początków pierwszej wojny światowej. W styczniu 1915 roku, 120
chłopców, ochotników w wieku od 12 do 17 lat, zostało posłanych na front, w
celu dostarczenia amunicji walczącym z Rosjanami żołnierzom tureckim. Wyprawa
była długa i niebezpieczna, chłopcy musieli poruszać się po górskim, zaśnieżonym
terenie, zagrożonym działaniami ormiańskich partyzantów. O ile sama misja
konwoju powiodła się, w drodze powrotnej, w wyniku nagłego załamania pogody,
większość z nich zamarzła na śmierć. Przeżyło zaledwie dwudziestu kilku.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJOe9ijxA8bNDd8jNiFt8bekMURpCEy7LxJEoPiyvM-l8wSKZHVjqPOZ864xnPZlqBdv56PsWIn1BYm8sC57-8cml8ELF2j-w4RgCAvKEak97-DGbJAm2tBnKJqVGJE9QfNkp40dlcFI-9/s1600/120_1.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="142" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJOe9ijxA8bNDd8jNiFt8bekMURpCEy7LxJEoPiyvM-l8wSKZHVjqPOZ864xnPZlqBdv56PsWIn1BYm8sC57-8cml8ELF2j-w4RgCAvKEak97-DGbJAm2tBnKJqVGJE9QfNkp40dlcFI-9/s320/120_1.png" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Dziecięca krucjata na front.</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Jednym z podstawowych problemów
poruszanych przez film jest oczywiście kwestia odpowiedzialności dorosłych,
sens wciągania dzieci w działania wojenne. Niestety, zostaje on rozwiązany
powierzchownie i bardzo plakatowo. Co prawda początkowo rodzice i lokalna
starszyzna lamentują nad niefortunnym pomysłem wysłania dziecięcego konwoju,
który narodził się w związku z trudnościami logistycznymi, ale bardzo szybko
przechodzą nad nim do porządku dziennego. Co więcej, w scenie wymarszu dzieci,
intonują wojenny marsz i widać, że są prawdziwie dumni z tego, jak wychowali
synów na dobrych patriotów. Kiedy przyszło najgorsze i do miejscowości wróciły
na wpół zamarznięte niedobitki ponownie podniósł się lament, ale nikt nie zanegował
samego pomysłu – ludzie cierpieli bo zginęły ich dzieci, ale wiedzieli, że
zrobiły to co potrzebne. Ostatnia scena filmu, z łopoczącą flagą turecką i komentarzem
z <i style="mso-bidi-font-style: normal;">offu</i>, podtrzymuje widzów w
przekonaniu, że ta historia wiąże się z wieloma osobistymi tragediami, ale
trzeba żyć dalej i czcić młodych bohaterów, również dzięki którym mogła powstać
nowoczesna Turcja.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkrPa2MURZv0fwY3pO6M_3FjdgeekEgEuK39wSoWzQ-zr1_ZUWAhZs70glwpyA5rAMU3PDGFemufJrWBlE3_56NkCx3ZDdDROtT6tkqN4zjcl6c5xsbV82alK1i63AjJwBSW4GYFu51QQy/s1600/120_2.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="142" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkrPa2MURZv0fwY3pO6M_3FjdgeekEgEuK39wSoWzQ-zr1_ZUWAhZs70glwpyA5rAMU3PDGFemufJrWBlE3_56NkCx3ZDdDROtT6tkqN4zjcl6c5xsbV82alK1i63AjJwBSW4GYFu51QQy/s320/120_2.png" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Konwój u celu.</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">120 </i>to film wyprodukowany z rozmachem superprodukcji i jeden z
największych hitów tureckiej kinematografii roku 2008. Kino starające się – nie
zawsze udolnie – na nowoczesne łączenie przygody i romansu z przekazem
historycznym. Producenci filmu zdołali uzyskać rekordowe wsparcie finansowe od
tureckiego ministerstwa kultury i widać, że chcieli (musieli?) zrewanżować się
pozytywnym, propaństwowym, czy wręcz nacjonalistycznym przekazem. Jeżeli w <i style="mso-bidi-font-style: normal;">120 </i>pojawiają się głosy negujące
sensowność misji, to są odosobnione i padają z ust tchórzy lub
rozhisteryzowanych matek. Pewnym wyjątkiem, i szansą na dodatkowe
udramatyzowanie fabuły, była wypowiedź tureckiego oficera, który mówi, że całe
to poświęcenie da żołnierzom zapasy amunicji zaledwie na kilka dni, ale autorzy
filmu nie poszli za ciosem. Nie wiemy czy dzieci zdają sobie sprawę, że ich
wysiłek nie ma wymiernego znaczenia, czy wiedzą to ich rodzice? Widzowie nie są
również poinformowani, że pomimo sukcesu konwoju, zimowa bitwa z Rosjanami zakończyła
się klęską Turków. Nie jest to istotne, ponieważ film powstał nie po to, by
mówić o grozie i absurdzie wojny, ale by włączyć do uniwersum tureckiej pamięci
piękne symbole niewinnych ofiar, które oddały życie dla ojczyzny. Jak Mali
Powstańcy.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Film do obejrzenia w oryginalnej wersji językowej <a href="http://www.youtube.com/watch?v=tUHdDe6lHUE&feature=related">tutaj</a>, a poniżej trailer: </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/0AZwNOEZmq0?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>Maciek Białoushttp://www.blogger.com/profile/11091771153449697777noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6024225992690269917.post-50257536980097289062012-07-12T15:26:00.000+02:002012-07-26T23:42:51.858+02:00Taras Bulba [1962]<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Tarasowi Bulbie, </i>powieści Mikołaja Gogola osadzonej na tle konfliktów
polsko-kozackich, przypięto etykietkę antypolskiej, a nawet miano anty-<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Ogniem i Mieczem</i>, mimo że Sienkiewicz
napisał swoją powieść ponad 40 lat później. Pomijając kwestię słuszności takich
opinii – tu odsyłam na przykład do <a href="http://www.rubl.uj.edu.pl/pracownicy/fiszka.php?os=01_przebinda&jed=KKSW&opis=przeb_rzp12&w=1">tekstu</a> profesora Grzegorza Przebindy –
przyznać trzeba, że powieść Gogola, pełna zwrotów akcji, zbrojnych potyczek,
przemocy, namiętności i konfliktów lojalności, jest nad wyraz wdzięcznym
materiałem do ekranizacji. Na podstawie <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Tarasa
Bulby </i>powstało więc kilka, mniej lub bardziej wiernych adaptacji, począwszy
od niemego filmu Aleksandra Drankowa z 1909 roku, po utrzymany w hinduskich
realiach bollywoodzki film <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Veer </i>z
roku 2010. W Polsce stosunkowo szerokim echem odbiła się rosyjsko-ukraińska
wersja z roku 2009, w reżyserii Władimira Bortko, przede wszystkim ze względu
na dość nachalnie prezentowane w niej idee nacjonalizmu rosyjskiego i nieskrywany
antypolonizm. Zapomniana jest natomiast amerykańsko-jugosłowiańska superprodukcja
z 1962 roku, w reżyserii J. Lee Thompsona (znanego na przykład z <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Dział Navarony </i>czy <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Przylądka strachu</i>), która adaptuje powieść Gogola w hollywoodzkim
stylu.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqIvUGTTTf9j0Lju30SpNrb1RaM2QbQ8aPDIEY0rgqpNz7iMhk_YU74eZqLjCqP0mD_XglSwGqq5ilDNdr8mG5lCAso2UPOCp-qkY6XuaBKwCaby7c9FvRXESRUUxZQV7-IKmkdiX8xT0m/s1600/Taras_Bulba_(1962).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqIvUGTTTf9j0Lju30SpNrb1RaM2QbQ8aPDIEY0rgqpNz7iMhk_YU74eZqLjCqP0mD_XglSwGqq5ilDNdr8mG5lCAso2UPOCp-qkY6XuaBKwCaby7c9FvRXESRUUxZQV7-IKmkdiX8xT0m/s320/Taras_Bulba_(1962).jpg" width="239" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Jak wiadomo, amerykańscy
producenci kostiumowych supergigantów nigdy specjalnie nie pochylali się nad
historycznymi niuansami, dbając przede wszystkim o emocjonującą rozrywkę.
Hollywoodzka wersja historii jest zazwyczaj
tak wypolerowana, że znikają z niej wszelkie chropowatości - sprzeczne
racje, traumatyczne konflikty, niedopowiedzenia i niejasności. Nie inaczej jest w przypadku
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Tarasa Bulby, </i>ale skoro została tu
wzięta na warsztat również polska historia, warto pochylić się przez moment nad
efektami. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Opis fabuły filmu warto zacząć od
uwagi, że Mikołaj Gogol w swojej powieści też nie przywiązywał szczególnej uwagi
do faktów i nie odnosił się do żadnych konkretnych wydarzeń historycznych, ale
amerykańskich specjalistów od scenariusza (wcześniej pracowali między innymi
przy <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Ivanhoe </i>i <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Ben </i><i>Hurze</i>) wyobraźnia poniosła o wiele dalej. Tytułowy bohater,
stary Kozak – w tej roli ówczesne bożyszcze widzów, Yul Brynner – pała nienawiścią
do Polaków za to, że wydarli Kozakom ich ukochane stepy. W myśl rady Sun Tzu,
żeby poznać swojego wroga, wysyła dwóch swoich synów na naukę do Kijowa.
Tam jeden z nich, Andriej – w tej roli Tony Curtis, w rzeczywistości pięć lat
młodszy od swojego filmowego ojca (!) – zakochuje się z wzajemnością w polskiej
szlachciance. Romans kończy się kiedy dziewczyna wyjeżdża z miasta, ale Andriej nie potrafi
o niej zapomnieć. Po zakończeniu nauki wraca z bratem w rodzinne strony, gdzie
dowiaduje się, że zbliża się wojna. Kozacy mają ruszyć wespół z Polakami na
wspólnych wrogów, ale stary Bulba przekonuje towarzyszy, że to Polacy są
największym przeciwnikiem. Zamiast połączenia wojsk polsko-kozackich pod
zamkiem w Dubnie, dochodzi więc do oblężenia. Kozacy chcą wziąć załogę głodem.
Andriej, który dowiaduje się, że wewnątrz jest jego ukochana, przekrada się do
zamku i próbuje ją stamtąd wydostać, ale bez skutku, przechodzi więc na stronę
Polaków. Wreszcie, dochodzi do bitwy w otwartym polu, w której Andriej ginie za
zdradę z ręki ojca, a wojska polskie zostają rozbite. Kozacy zwyciężają i
zajmują twierdzę, ale w starym Bulbie nie ma już tyle zawziętości co wcześniej,
w ostatniej scenie filmu zapowiada, że nie będzie zemsty na ocalałych, bo
Kozacy wrócili na swoje stepy i odtąd będzie panował na nich pokój. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizSUR2KDttELrySxH9F-zxWR1pFIVazYbtmz4uug5DazF4f7lvUe7UUW9-mKQ_LPFlqSMGo0TPMJ4hksEJNF3Lc_ksvsCbo_W8iW1ThfmtVoXGarw2tG0UFq4_N_bmcS3dEosFtfHfAFRq/s1600/yul-brynner.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="138" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizSUR2KDttELrySxH9F-zxWR1pFIVazYbtmz4uug5DazF4f7lvUe7UUW9-mKQ_LPFlqSMGo0TPMJ4hksEJNF3Lc_ksvsCbo_W8iW1ThfmtVoXGarw2tG0UFq4_N_bmcS3dEosFtfHfAFRq/s320/yul-brynner.jpeg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Idol kina przygodowego, Yul Brunner, w roli Tarasa Bulby.</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Historia, która z polskiej
perspektywy dotyka trudnej przeszłości, do dziś żyjącej we wzajemnych
stereotypach i uprzedzeniach, w wersji hollywoodzkiej traci zupełnie historyczny
kontekst i zmienia się – jak zauważył jeden z zagranicznych komentatorów – w historię
w rodzaju Romea i Julii. Młodzi chcą być ze sobą, ale nie mogą, ponieważ
rozdzielają ich waśnie starych. Toteż jedną z najważniejszych, kulminacyjnych
scen w filmie jest dialog pomiędzy młodymi kochankami, kiedy Andriej mówi „<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Nie jestem Kozakiem, tylko mężczyzną. Nie
jesteś Polką, tylko kobietą. […] Jesteś moją ojczyzną, moją miłością</i>”. Dla
porównania, w filmie Bortko również mamy podobny dialog, ale jego przesłanie
zostaje przygniecione licznymi, patetycznymi przemowami Kozaków o słodkiej
śmierci za rosyjską ziemię. Tym samym, morał hollywoodzki, choć oderwany od konkretu
(a właściwie dlatego, że oderwany), jest filmem o przesłaniu znacznie bardziej
humanitarnym. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Nikła wiedza twórców filmu na
temat ówczesnych realiów historycznych, polityki, obyczajów i kultury Polaków i
Kozaków, jak również nikła wiedza jego odbiorców, sprawiła że film dzieje się w
świecie niemal baśniowym. Polscy żołnierze są ubrani w fantazyjne, złote,
błękitne i zielone stroje. Ich głowy przyozdabiają hełmy z fantazyjnymi
piórami, które przywodzą na myśl nakrycia głowy konkwistadorów i pewnie
nieprzypadkowo, bo w tym filmie ukraińskie stepy „zagrała” argentyńska pampa, a
statystowali tamtejsi żołnierze. Kozacy natomiast bardziej przypominają
cygański tabor; kolorowi, wiecznie tańczący i roześmiani, zabawiają się
organizowaniem pojedynków niedźwiedzi, a w przypadku waśni między sobą, skaczą
konno przez bezdenną przepaść – kto nie przeskoczy, nie ma racji. Są to
cudaczni barbarzyńcy, ale z gatunku tych czułych, od pierwszej chwili mających
budzić sympatię wśród widzów. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgl36sOk4msRiGmRtFsIMVc5FljRBTWqvCXXDNeIEgz8xEw_tQHnAU1NLAm7NCbCVlHFFrjXtk1KulQqKp-xgQmRcyzYv0e5P1NSmYI7NvSt1VIZ2MzOyRBXnD5k9-CYpZVVhVBgxk2jsgQ/s1600/67(3).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgl36sOk4msRiGmRtFsIMVc5FljRBTWqvCXXDNeIEgz8xEw_tQHnAU1NLAm7NCbCVlHFFrjXtk1KulQqKp-xgQmRcyzYv0e5P1NSmYI7NvSt1VIZ2MzOyRBXnD5k9-CYpZVVhVBgxk2jsgQ/s320/67(3).jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Tony Curtis, jako Andriej, w polskiej (?) zbroi.</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Oczywiście, można oburzać się, że
amerykański, bajkowy <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Taras Bulba </i>nijak
nie przystaje do rzeczywistości historycznej. Sądząc po ocenie filmu i
komentarzach na portalu Filmweb, większość polskich widzów rzeczywiście się na
to oburza. Być może jednak bardziej potrzebujemy sympatycznej, choć naiwnej
wersji hollywoodzkiej, niż drążącej wzajemną niechęć i stereotypy adaptację
Władimira Bortko. </div>Maciek Białoushttp://www.blogger.com/profile/11091771153449697777noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-6024225992690269917.post-34083241628482175722012-06-27T17:41:00.003+02:002012-07-26T23:47:13.843+02:00Csillagosok katonák (Gwiazdy na czapkach)<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Na okładce polskiego wydania <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Historii filmu węgierskiego </i>Istvána
Nemeskürty’ego (Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1979) znajdują się
kadry z filmu Miklósa Jancsó <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Gwiazdy na
czapkach. </i>Skoro wybrano właśnie ten film aby reprezentował całą węgierską
kinematografię, z pewnością warto przyjrzeć mu się bliżej. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpG1zVD0tBntdazPk1WxOLHdS5EJF89GUs6cjuFpTB-Ly_5HKG1TbgxF8DW9GoNScrTxEWlqJdHQrFdAWua9i98L7gvAe94COjPdZMywDfGQ-nsbs6VYBcFfluutg5Dt1Q2vF26-zCOa1w/s1600/IV_138_2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="221" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpG1zVD0tBntdazPk1WxOLHdS5EJF89GUs6cjuFpTB-Ly_5HKG1TbgxF8DW9GoNScrTxEWlqJdHQrFdAWua9i98L7gvAe94COjPdZMywDfGQ-nsbs6VYBcFfluutg5Dt1Q2vF26-zCOa1w/s320/IV_138_2.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Gwiazdy na czapkach </i>jest jednym z kilku historycznych obrazów (obok <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Wojennej przyjaźni,</i> <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Desperatów, Ciszy i krzyku</i>), jakie Miklós Jancsó nakręcił w latach
sześćdziesiątych, za każdym razem wywołując duży oddźwięk w kraju i zagranicą.
W tym przypadku mamy do czynienia z koprodukcją węgiersko-radziecką z roku
1967. Jest to bodaj jedyny nie w pełni radziecki film o wojnie domowej w Rosji
jaki powstał w bloku socjalistycznym (bo na zachodzie do tego okresu odnosił
się w jakiś sposób choćby <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Doktor Żywago </i>Davida
Leana). Film realizowali w zdecydowanej większości Węgrzy, natomiast obsada
jest międzynarodowa. Warto wspomnieć, że prócz aktorów węgierskich i
rosyjskich, w filmie pojawia się również – w roli pielęgniarki Olgi – Krystyna
Mikołajewska, polska aktorka często obsadzana w produkcjach różnych krajów
bloku socjalistycznego.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ciekawe, że w książce Nemeskürty’ego,
która, jak się wydaje, była pisana bardzo bezpiecznie i zgodnie z politycznymi
oczekiwaniami, opis wybitnego dzieła Jancsó uwypukla zupełnie inne wątki, niż
te, które współczesne znaleźć można na przykład w Internecie. Historyk pisze,
że jest to opowieść <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„o walce węgierskich
internacjonalistów o władzę rad i zwycięstwo rewolucji światowej w latach
1918-1919”. </i>Przy czym, czytając dalszą część recenzji, może się wydać, że
jest to historia budzącej się świadomości klasowej w rodzaju osławionej
powieści <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Jak hartowała się stal </i>Mikołaja
Ostrowskiego<i style="mso-bidi-font-style: normal;">. </i>W pierwszych scenach
widać niezgodę wśród węgierskich ochotników walczących po stronie Czerwonych: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„Argumenty, jakie padają, ujawniają
rozbieżność politycznych, społecznych i ideologicznych poglądów […], jedno
skrzydło stanowią pewni siebie, lecz skrajnie dogmatyczni komuniści, drugie zaś
– ostrożnie wszystko rozważający chłopi, którzy tęsknią do własnych chałup i
wykazali entuzjazm jedynie podczas plądrowania obszarniczych majątków […]”. </i>Tymczasem
w ostatniej scenie klasowa przemiana już się dokonała: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„Nie jest to już […] bezładna i skłócona grupka, lecz zwarty,
rewolucyjny oddział.” </i>Autor daje jeszcze więcej wskazówek sugerujących, że
mamy do czynienia z patetyczno-romantyczną wizją rewolucji, znaną z książek i
filmów sowieckich, pisząc na przykład: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„Wydaje
się, że reżyser pragnie nam przypomnieć legendarne postacie Czapajewa i
Szczorsa” </i>albo – o walce pomiędzy czerwonymi a białymi – <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„Tak właśnie wygląda bezładna, rozpaczliwa
walka ciemiężonych, poniżonych, brudnych i głodnych przeciwko sytym, butnym i
zdyscyplinowanym”.</i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrO6xV5nrfSjL1fQ6FEUuUJg_pSkGuWkmYF2Ctvii2Xak9I4Kt81Kdtr3o3IG8Zg3D3Nv3YcXZ37o80XJ7fnFQbaG_zoMxAO0aIFj77ONJS90sQyYhg51oK_I2kv4oy08OIhiXaJgyalyn/s1600/tumblr_llme23DgPy1qg3xy2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="289" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrO6xV5nrfSjL1fQ6FEUuUJg_pSkGuWkmYF2Ctvii2Xak9I4Kt81Kdtr3o3IG8Zg3D3Nv3YcXZ37o80XJ7fnFQbaG_zoMxAO0aIFj77ONJS90sQyYhg51oK_I2kv4oy08OIhiXaJgyalyn/s320/tumblr_llme23DgPy1qg3xy2.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Kadr z ostatniej sceny filmu, który znalazł się na okładce <i>Historii filmu węgierskiego.</i></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Gwiazdy na czapkach </i>to film tak dobry artystycznie, że nie
sposób było pominąć go milczeniem, ale najwyraźniej Nemeskürty postanowił
spłaszczyć jego wydźwięk do jedynego, dość wątpliwego w kontekście filmu hasła –
międzynarodowej walki o władzę rad. Co prawda, rzeczywiście, zakończenie filmu
wypada bohatersko i chwalebnie – rewolucyjny oddział idzie na pewną śmierć z
Marsylianką na ustach – ale wcześniej mamy obrazy zgoła inne. Wojna domowa
według wizji Jancsó to, przede wszystkim, chaos i strach. Nie ma tu linii
frontu, czy jasnych wskazówek gdzie my, a gdzie oni; Biali i Czerwoni kręcą się
w kółko, raz jako zwierzyna, raz jako myśliwi – niemal dosłownie, bo pojedynczy
przeciwnicy wypadają często pod lufę z lasu, czy z zarośli, jak zające. Nie ma w
tym filmie wiodących postaci, kamera zatrzymuje się na bohaterach najwyżej
przez kilka minut, nieustannie rejestrując za to jak żołnierze nakręcają spiralę
przemocy zabijając się nawzajem, strzelając do jeńców, wymierzając podwładnym
kary śmierci za niesubordynację. Wszystko to, kręcone bardzo długimi ujęciami,
zwiększa naturalizm i sprawia na widzu wrażenie, że nie ma ucieczki od tego
szaleństwa. I dlatego, na co zwracają uwagę współczesne recenzje filmu, jest to
przede wszystkim obraz o absurdzie i okropności wojny, nawet prowadzonej w
słusznej sprawie. I nie jest też w pełni prawdą, jak sugeruje Nemeskürty, że Czerwoni
to ci dobrzy, a na Białych ciążą wszelkie możliwe zbrodnie. W filmie znaleźć
można zarówno carskiego oficera, który z miejsca wymierza najwyższy wymiar kary swojemu
żołnierzowi za napaść na cywilów, jak i Czerwonego, który nie waha się
rozstrzelać, pod zarzutem zdrady, bezbronnej pielęgniarki. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieTYbaj6P6IPIAKvNJ4gobbtnKQ1oTOUB1mV81xc9-FvAWNqZal1xvbZPMGPbqz3SeIt2250wKV8LRImhxoUAqD4sNN4gZRnqRz7BodMZY9QWrQWosC01yJi13wXEmTQPzLz5j8I1FT0KU/s1600/vlcsnap2011111712h37m14.png.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieTYbaj6P6IPIAKvNJ4gobbtnKQ1oTOUB1mV81xc9-FvAWNqZal1xvbZPMGPbqz3SeIt2250wKV8LRImhxoUAqD4sNN4gZRnqRz7BodMZY9QWrQWosC01yJi13wXEmTQPzLz5j8I1FT0KU/s320/vlcsnap2011111712h37m14.png.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Biali żołnierze strzelają w plecy puszczonym wcześniej wolno jeńcom.</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Pozostaje pytanie, czy węgierski historyk
filmu zobaczył w <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Gwiazdach na czapkach </i>to
co chciał, czy też napisał to co musiał? Bez względu na odpowiedź, warto jest obejrzeć film Jancsó, żeby
zrewidować zamieszczony w <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Historii filmu
węgierskiego</i> pogląd na ten bardzo interesujący artystycznie obraz. Jest on
dostępny z angielskimi napisami <a href="http://www.youtube.com/playlist?list=PLC9C0FA0E63178080&feature=plcp">tutaj</a>.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>Maciek Białoushttp://www.blogger.com/profile/11091771153449697777noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-6024225992690269917.post-78173285113047808212012-05-30T22:38:00.001+02:002012-07-13T08:44:18.567+02:00Két félidö a pokolban (Dwie połowy w piekle)<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Przy okazji notki o <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><a href="http://nieprawdziwahistoria.blogspot.com/2012/03/olimpiada-40.html">Olimpiadzie 40</a> </i>wspomniałem o kilku
filmach łączących wątki piłkarskie i wojenne. Najbardziej znanym jest <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Ucieczka do zwycięstwa </i>(1981) z
Michaelem Cainem, Sylvestrem Stallone i Pele w rolach głównych. Do dziś wchodzi
on do rozmaitych rankingów najlepszych piłkarskich filmów w historii. Węgierski
film <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Dwie połowy w piekle </i>(1963) nie
ma na to większych szans. Jest po prostu zbyt mało znany, choć oba filmy opierają
się na rzeczywistym wydarzeniu, tak zwanym „meczu śmierci”, który odbył się w
sierpniu 1942 w okupowanym przez Niemców Kijowie. Zmierzyła się tam drużyna
Startu, złożona z byłych piłkarzy klubów radzieckich z reprezentacją armii
niemieckiej. Niemcy przegrali, za co zwycięzcy piłkarze zostali wywiezieni do
obozu pracy, a część z nich przypłaciło to życiem. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCoOu2ehDNiSp35smcvzilp3UemZJBJm9PIrq3Dn2s8w6OCyHvqv7jpHCTYwXSye0dZIEefen3oxI52bMCIWoynj8glE0Of-6XjeFNwz4Wp-Dv7cpJpENyzAoiTsJdegqAAUQ3kt-9fY3A/s1600/ktflidapok.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCoOu2ehDNiSp35smcvzilp3UemZJBJm9PIrq3Dn2s8w6OCyHvqv7jpHCTYwXSye0dZIEefen3oxI52bMCIWoynj8glE0Of-6XjeFNwz4Wp-Dv7cpJpENyzAoiTsJdegqAAUQ3kt-9fY3A/s320/ktflidapok.jpg" width="222" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
„Mecz śmierci” obrósł w legendę,
przede wszystkim w Związku Radzieckim, ale zainspirował również jednego z
najwybitniejszych węgierskich reżyserów, Zoltána Fábri do nakręcenia w roku
1963 ponad dwugodzinnego filmu. W <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Dwóch
połowach w piekle </i>(można spotkać się również z alternatywnym polskim
tytułem <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Ostatni gol</i>) przenosi widzów
do roku 1944, na tereny Karpat Wschodnich, gdzie węgierski batalion karny, w
morderczych warunkach, buduje Niemcom obronne umocnienia. Więźniowie: Żydzi,
komuniści i pospolici przestępcy wiedzą, że front się zbliża i wojna, być może,
niedługo się dla nich skończy. Tymczasem są jednak bezradni wobec głodu i
wyczerpania, które zbiera gorzkie żniwo.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Wśród więźniów jest Ónódi, żywa
legenda węgierskiego futbolu, znany powszechnie jako Dio. Otrzymuje on
propozycję stworzenia i poprowadzenia drużyny, która zagrałaby z reprezentacją armii
niemieckiej w ramach obchodów urodzin Adolfa Hitlera. Piłkarz zgadza się na to
po krótkich negocjacjach dotyczących racji żywnościowych oraz zwolnienia z
obowiązku pracy dla zawodników. Formuje się drużyna i… tu zaczynają się
poważne różnice pomiędzy filmem Fábriego a <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Ucieczką
do zwycięstwa. </i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Podczas gdy hollywoodzki hit jest
przede wszystkim kinem przygodowym, piłkarską wariacją na temat <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Wielkiej ucieczki, </i>to węgierski pierwowzór
ma większe ambicje. Stworzenie drużyny stworzyło bowiem szereg problemów i
wątpliwości. Czy zgoda na wzięcie udziału w meczu nie jest kolaboracją? A jeśli
już, to kto powinien być w drużynie – ci, którzy najlepiej grają, czy też ci,
którzy najbardziej potrzebują większych racji żywnościowych? Ónódi, dla którego
futbol jest świętością, uważa że nie ma innego rozwiązania niż gra <i style="mso-bidi-font-style: normal;">fair, </i>pojedynek najlepszych z
najlepszymi, więc nie zważa na prośby słabszych kolegów. Przez to morale w
obozie spada dramatycznie i dochodzi nawet do bijatyki pomiędzy więźniami.
Pomimo, że Ónódi wydaje się nieprzejednany, jego postawy zaczynają ewoluować.
Najpierw, zatrzymuje w niej Steinera, Żyda, który sprytem dostał się do składu,
chociaż w rzeczywistości ledwie potrafił trafić w piłkę. Wiadomo było, że
Steiner poza drużyną nie przeżyje, ale Dio decyduje się nie wydać go dopiero
pod groźbą buntu ze strony drużyny. Następnie, kapitan ugina się i decyduje na
ucieczkę razem z kolegami, którzy ćwicząc codziennie na skraju gęstego lasu,
upatrzyli w tym swoją szansę. Ucieczka była wielkim ryzykiem, złapanie równało
się pewnej śmierci, ale dla węgierskich piłkarzy jeszcze straszniejsza była
niepewność związana z tym co będzie z nimi po meczu. Ostatecznie, piłkarze
zostali złapani tuż przed meczem i przekonani do wyjścia na boisko, mimo że są
pewni wiszącej nad nimi kary śmierci za próbę ucieczki. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQ30uFxOlCGFTfQaOdSkSWH7jZHznhah5Ys1bPdgv4OnUyBgmFRuWH-UrTSDQBso6x7nOEmzbTF1_U36bPhgwwfA_6gnwgan-O0sYY-V7ZdlhPQio01LtFyojp-gEHqKhUYBMkuSLLiKg_/s1600/Obraz+bez+nazwy.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="243" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQ30uFxOlCGFTfQaOdSkSWH7jZHznhah5Ys1bPdgv4OnUyBgmFRuWH-UrTSDQBso6x7nOEmzbTF1_U36bPhgwwfA_6gnwgan-O0sYY-V7ZdlhPQio01LtFyojp-gEHqKhUYBMkuSLLiKg_/s320/Obraz+bez+nazwy.png" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">- Bić piłkarzy! / Reprezentacja obozu początkowo wzbudzała wiele kontrowersji i zazdrość, przede wszystkim o zwiększone racje żywnościowe.</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Zrezygnowany Ónódi postanowił
odpuścić mecz oglądany przez kilka tysięcy niemieckich żołnierzy i garstkę wymizerowanych
Węgrów. Niemcy szybko wbili trzy gole, ale Ónódi, widząc jak przeżywają tą
porażkę jego rodacy, którzy mimo wcześniejszych nieporozumień gorąco wierzyli w swoich towarzyszy, dał sygnał do ataku i jeszcze przed przerwą strzelił bramkę
na 3:1. W czasie przerwy i w drugiej połowie Niemcy i węgierscy strażnicy dali piłkarzom
do zrozumienia, że mogą uniknąć kary, jeśli oddadzą mecz bez walki – niektórzy
wzięli to nawet za dobrą monetę – ale Ónódi dążył już tylko do zwycięstwa w
meczu. Po tym jak strzelił z rzutu karnego bramkę na 3:4 na boisko wbiegli
węgierscy kibice. W tym momencie słychać kilka serii z niemieckich pistoletów
maszynowych i na murawie pada kilkadziesiąt osób – kibiców i piłkarzy. Niemcy
opuścili stadion. Z poczuciem zwycięstwa? Jeśli nawet, to przelatujące nad ich
głowami w jednej z ostatnich scen samoloty radzieckie, zwiastowały dla nich o
wiele poważniejszą klęskę.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi78c0pDg6hJkXH_dtHWH1S5ArT2YmMWM7I0D7hYryZ99-4vn3kxdHRGomfptXb0_9jmuBUsMzt3iq6Hi_Xjec3uQHtILOkNexvQvIrkkWIrdPDgUNmQH0i8GEAinn4T5sVkjfpM-iGS70h/s1600/ket_felido_a_pokolban.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="248" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi78c0pDg6hJkXH_dtHWH1S5ArT2YmMWM7I0D7hYryZ99-4vn3kxdHRGomfptXb0_9jmuBUsMzt3iq6Hi_Xjec3uQHtILOkNexvQvIrkkWIrdPDgUNmQH0i8GEAinn4T5sVkjfpM-iGS70h/s320/ket_felido_a_pokolban.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Radość ze strzelonego gola - tuż przed masakrą.</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
W przypadku <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Dwóch połów… </i>trudno jest więc mówić o <i style="mso-bidi-font-style: normal;">happy endzie, </i>tak jak w amerykańskim filmie z 1981 roku, gdzie
piłkarzom udaje się w niekorzystnych okolicznościach mecz zremisować, a potem
jeszcze uciec. Węgierski pierwowzór jest ciężki, może nawet przydługi, ale z
pewnością bliższy rzeczywistości wojennej i obozowej. Jest do obejrzenia <a href="http://www.youtube.com/watch?v=D1shnGAoipc&feature=related">tutaj</a>,
chociaż tylko w węgierskiej wersji językowej.</div>Maciek Białoushttp://www.blogger.com/profile/11091771153449697777noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6024225992690269917.post-2986995726356534962012-04-12T12:07:00.000+02:002012-04-12T12:07:20.129+02:00Córka generała Pankratowa<!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:TrackMoves/> <w:TrackFormatting/> <w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:DoNotPromoteQF/> <w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther> <w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian> <w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> <w:SplitPgBreakAndParaMark/> <w:DontVertAlignCellWithSp/> <w:DontBreakConstrainedForcedTables/> <w:DontVertAlignInTxbx/> <w:Word11KerningPairs/> <w:CachedColBalance/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> <m:mathPr> <m:mathFont m:val="Cambria Math"/> <m:brkBin m:val="before"/> <m:brkBinSub m:val="--"/> <m:smallFrac m:val="off"/> <m:dispDef/> <m:lMargin m:val="0"/> <m:rMargin m:val="0"/> <m:defJc m:val="centerGroup"/> <m:wrapIndent m:val="1440"/> <m:intLim m:val="subSup"/> <m:naryLim m:val="undOvr"/> </m:mathPr></w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267"> <w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style> <![endif]--> <br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Po raz kolejny wracam do tematyki rewolucji 1905-1907 w kinematografii Polski międzywojennej. Wracam, bo temat zdecydowanie się jeszcze nie wyczerpał, a film, o którym chciałbym napisać, wart jest kilku osobnych zdań. <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Córka generała Pankratowa </i>to obraz z roku 1934 zrealizowany przez Józefa Lejtesa i Mieczysława Znamierowskiego (tylko ten drugi pojawia się na liście płac, ale że to Lejtes był faktycznie pierwszym reżyserem, potwierdzają liczne relacje osób zaangażowanych w projekt). Lejtes był w swoim czasie z pewnością jednym ze specjalistów od kina historycznego oraz jednym z najlepszych polskich reżyserów w ogóle. O innych jego filmach poświęconych wydarzeniom 1905-1907 – <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><a href="http://nieprawdziwahistoria.blogspot.com/2011/09/mody-las.html">Młodym lesie</a> </i>oraz <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><a href="http://nieprawdziwahistoria.blogspot.com/2011/11/roza.html">Róży</a> – </i>pisałem już wcześniej. </div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2YcaqX6-UFZ677yowIeZzfA578a1KgZgoqAD562NzH7xGVlMrTsHytaSlVDxMCe5Qy7xM7b62RzmxC8tL9fddN288AZ0XWWmDlvjolac0TS6W8Pf9Y6-rifDVqR_IFLNcsfTC5mVfqY86/s1600/1a06da7c5d5be3d8.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2YcaqX6-UFZ677yowIeZzfA578a1KgZgoqAD562NzH7xGVlMrTsHytaSlVDxMCe5Qy7xM7b62RzmxC8tL9fddN288AZ0XWWmDlvjolac0TS6W8Pf9Y6-rifDVqR_IFLNcsfTC5mVfqY86/s320/1a06da7c5d5be3d8.jpg" width="320" /></a></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Córka generała Pankratowa</i> jest na pierwszy rzut oka typowym dla tamtych lat historyczno-patriotycznym melodramatem, gdzie rzeczywiste wydarzenia są właściwie tylko tłem dla romasnu. W warstwie historycznej pojawiają się więc popularne klisze: uliczne agitacje, strzelanie do demonstrantów, egzekucje więźniów w cytadeli (tutaj, z okrzykiem „Niech żyje Polska niepodległa!” na ustach, ginie młody Tadeusz Fijewski). Jedną z lepszych scen w filmie jest bal rosyjskiej śmietanki towarzyskiej w Warszawie, podczas gdy ulicami przechodzi wielka demonstracja. Tu tańczą, tam idą. Tu krzyczą: „Niech żyje!”, tam: „Precz!”. Narastający kontrast kończy się szarżą Kozaków i pacyfikacją tłumu. Podobna scena kontrastu pomiędzy balem, a gorączką rewolucji znajdzie się także w nakręconej przez Lejtesa dwa lata później <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Róży. </i></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Jak zostało wspomniane, w filmie na pierwszy plan wysuwa się wątek melodramatyczny. Jednakże, rzecz dość osobliwa, głównym bohaterem nie jest tutaj, jak często, przystojny straceniec-rewolucjonista, ale tytułowa córka rosyjskiego generała Aniuta. Z ojca Rosjanina i matki Polki, początkowo sceptycznie podchodzi do rewolucji, ale obserwując brutalne postępowanie starego Pankratowa i innych urzędników rosyjskich zaczyna zachodzić w niej przemiana. Czuje się coraz bardziej Polką, rodzą się w niej uczucia patriotyczne. Po drodze zakochuje się – a jakże! – w przystojnym straceńcu-rewolucjoniście Bolesławie, ale to Aniuta i jej rozterki, a nie jego zuchwałe wyczyny są w centrum uwagi twórców filmu. Zabieg wysuwający na pierwszy plan filmu, bądź co bądź, historycznego, kobietę, był niespotykany i dlatego godny uwagi, również współczesnego widza. Nawet w <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Na Sybir, </i>gdzie Jadwiga Smosarska organizowała dla swego ukochanego rewolucjonisty ucieczkę z katorgi, nie było wątpliwości, że to on jest główną postacią dramatu. <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Córka generała Pankratowa </i>musiała oprzeć się na kreacji popularnej wówczas, a dziś mocno zapomnianej gwiazdy, Nory Ney i aktorka – jeśli sądzić po ówczesnych recenzjach filmu – uniosła ten ciężar. W „Reporterze Filmowym” w styczniu 1935 roku pisano: „<span style="mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Temat niebezpieczny, zwłaszcza dla aktorki, aby […] nie wpaść w pusty hurra-patriotyczny patos. Ręka reżysera i subtelna gra p. Nory Ney wyszły z tej walki nie tylko obronnie, ale zwyciężając na całej linii. Nora Ney zasłużyła sobie w pełni na miano czołowej artystki tegorocznej produkcji filmu polskiego”</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLkRrfmkbHWtQ2Ovbv14zDCjQ9JKroBNHUGYvMsHP7AR3CzMdH1dh880n7jmsb1MLqpqKygSDyR7muQ6Zf0w_MVFKrU6qiG434mOemMwoR1HCmjVekp45-NmycTcjkauXGHI7vQ_SmBV0J/s1600/431_1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="256" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLkRrfmkbHWtQ2Ovbv14zDCjQ9JKroBNHUGYvMsHP7AR3CzMdH1dh880n7jmsb1MLqpqKygSDyR7muQ6Zf0w_MVFKrU6qiG434mOemMwoR1HCmjVekp45-NmycTcjkauXGHI7vQ_SmBV0J/s320/431_1.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Kazimierz Junosza-Stępowski jako generał Pankratow i Nora Ney w roli Aniuty</td></tr>
</tbody></table><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Rzeczywiście, jak wskazuje powyższy cytat, reżyseria również stała na wysokim poziomie. Lejtes pracował nad dobrym scenariuszem i sprawnie prowadził fabułę. Na przykład, kiedy Bolesław został wytypowany w gronie spiskowców, aby przeprowadzić zamach na generała Pankratowa, spodziewać się możemy tragicznych rozterek. Bolesław skradając się z rewolwerem do apartamentów generała spostrzeże być może w ostatniej chwili Aniutę, ręka mu zadrży, pojawią się wątpliwości, konflikt lojalności między ideą a ukochaną kobietą. Ale nie, tutaj Bolesław zamach wykonał bez problemu. Pankratow, choć przeżył, został ciężko ranny i dotknięty paraliżem. I to na Aniutę, po tym jak poznaje tożsamość zamachowcy, zostaje przesunięty ciężar tragicznego wyboru pomiędzy ojcem, a Bolesławem. Ten ciekawy zabieg jeszcze mocniej uwypukla wyjątkową wagę głównej roli kobiecej w tym filmie. Jak go Aniuta rozwiązała? Nie będę zdradzał, ale zakończenie godne jest, może nie greckiej tragedii, ale na pewno mocnego melodramatu.</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOtxjT9QMB-BztQ875oTEHLFqJbVvgCXchHMRro-enn5xInQkMBh53uDAYHu0zZ5hJP0lc-veOk36UzmnvajezG3YP-uZcODXTBKcUILkCjyxoFB7uIfanXUPPBXut4zJ3klAT4_mOdEVW/s1600/f5fu475t.png.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="246" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOtxjT9QMB-BztQ875oTEHLFqJbVvgCXchHMRro-enn5xInQkMBh53uDAYHu0zZ5hJP0lc-veOk36UzmnvajezG3YP-uZcODXTBKcUILkCjyxoFB7uIfanXUPPBXut4zJ3klAT4_mOdEVW/s320/f5fu475t.png.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Bolesław (Franciszek Brodniewicz) zatrzymany przez carską policję.</td></tr>
</tbody></table><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Warto dodać, że fabuła obrazu luźno nawiązywała do rzeczywistych wydarzeń, zamachu na generał-gubernatora Gierogija Skałona, w Warszawie, w roku 1906. A film jest w całości do obejrzenia <a href="http://www.youtube.com/watch?v=jjfbhlAf5RA">tutaj</a>.</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div>Maciek Białoushttp://www.blogger.com/profile/11091771153449697777noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6024225992690269917.post-83949007393683015412012-03-18T19:42:00.000+01:002012-03-18T19:42:01.239+01:00Olimpiada 40<!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:TrackMoves/> <w:TrackFormatting/> <w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:DoNotPromoteQF/> <w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther> <w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian> <w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> <w:SplitPgBreakAndParaMark/> <w:DontVertAlignCellWithSp/> <w:DontBreakConstrainedForcedTables/> <w:DontVertAlignInTxbx/> <w:Word11KerningPairs/> <w:CachedColBalance/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> <m:mathPr> <m:mathFont m:val="Cambria Math"/> <m:brkBin m:val="before"/> <m:brkBinSub m:val="--"/> <m:smallFrac m:val="off"/> <m:dispDef/> <m:lMargin m:val="0"/> <m:rMargin m:val="0"/> <m:defJc m:val="centerGroup"/> <m:wrapIndent m:val="1440"/> <m:intLim m:val="subSup"/> <m:naryLim m:val="undOvr"/> </m:mathPr></w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267"> <w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style> <![endif]--> <br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Filmy o obozach jenieckich to w zasadzie najczęściej filmy o ucieczkach z tych obozów. Dla zamkniętych za drutami kolczastymi żołnierzy snucie planów ucieczek jawi się jako obowiązek, racja bytu, bądź swego rodzaju hobby, sport, który pozwala przełamać uciążliwą monotonię uwięzienia. Było też kilka takich filmów, które opowiadały o prawdziwym życiu sportowym w obozie, na przykład opowiadających o piłkarskich potyczkach alianckich jeńców z Niemcami, nawiązujących do rzeczywistych wydarzeń, tak zwanego „meczu śmierci”, który odbył się na Ukrainie w 1942 roku. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Najbardziej znana jest <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Ucieczka do zwycięstwa </i>(1981) z Michaelem Cainem, Sylvestrem Stallone i Pele w rolach głównych, ale powstało również kilka wschodnioeuropejskich filmów nawiązujących do tej historii. Radziecka <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Trzecia część </i>(1964), węgierskie <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Dwie połowy w piekle </i>(1963), albańskie <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Pola zielone, pola czerwone </i>(1984). Ale nie tylko piłkę nożną uprawiano w obozach. W Polsce, w roku 1980 Andrzej Kotkowski (który miał już na koncie sportowy film, fabularyzowany dokument o Gerardzie Cieśliku, pod tytułem <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Gra o </i>wszystko), nakręcił film <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Olimpiada 40. </i></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVDFeC39zoefiwUWvRmgAg6OrbVZulPpZnXSNC0kgRTDRoF1nHPv-qlSbDg1uQyFBd7PVLbwjuxML_eXTxzDd6a1lixJ7o_tlWawVC-flIOXF_mhDFul9Um4Y82EAPDN7_n7s97yCRcsl-/s1600/olimpiada-40_3.180xauto.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVDFeC39zoefiwUWvRmgAg6OrbVZulPpZnXSNC0kgRTDRoF1nHPv-qlSbDg1uQyFBd7PVLbwjuxML_eXTxzDd6a1lixJ7o_tlWawVC-flIOXF_mhDFul9Um4Y82EAPDN7_n7s97yCRcsl-/s1600/olimpiada-40_3.180xauto.jpg" /></a></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Film Kotkowskiego także nawiązuje do wydarzeń autentycznych i opowiada o sportowych igrzyskach zorganizowanych w roku 1940 przez więźniów jednego z oflagów. Głównym bohaterem filmu jest Piotr, polski jeniec i olimpijczyk z Berlina z 1936 roku. Gdyby nie wojna, wyjechałby na niedoszłe igrzyska roku 1940, które miały odbyć się w Tokio, ale historia rzuciła go do obozu. W tym samym miejscu, ale po drugiej stronie drutów pojawia się porucznik Otto Schultz, przed wojną sportowy rywal Piotra. Schultz próbuje namówić Polaka do wspólnych treningów i obiecuje lepsze warunki życia w zamian za współpracę, ale Piotr odmawia. Jednocześnie w jego głowie pojawia się pomysł zorganizowania w obozie igrzysk olimpijskich, które pozytywnie wpłynęłyby na niskie morale więźniów. Szybko znajduje chętnych do uczestnictwa w zawodach, swoje reprezentacje, prócz Polaków, wystawiają trzymani w obozie Francuzi, Brytyjczycy, Belgowie i Norwegowie. Igrzyska rozpoczynają się w symboliczny dzień 1 września i muszą przebiegać w tajemnicy, ponieważ porucznik Schultz surowo zabronił ćwiczeń fizycznych jeńców. Więźniowie muszą wykazać się więc dużą pomysłowością i sprytem żeby zorganizować konkursy skoku wzwyż, pchnięcia kulą, czy nawet wyścig kolarski. Sportowa rywalizacja integruje żołnierzy i daje im choć chwilowe poczucie wolności (świetnie nakręcone sceny radości zwycięzców wraz z odpowiednią ilustracją muzyczną), ale zostaje okupiona również ofiarami. Sam Piotr, zdemaskowany jako członek obozowego Komitetu Olimpijskiego, zostaje karnie odesłany do obozu koncentracyjnego. </div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghe4zXOC7judXQccOb0dwez69Qd5cLsWpsIWZhOekkCQiIqmWAFO8nAaCsVQMWhP0W429q6_H1IILvGoSYava1IpDLtWDbLjH_4TGiPCZcZANoAW2Gdqr14P2lQGNymVQ7-redmTxcpexF/s1600/olimpiada_2.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="231" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghe4zXOC7judXQccOb0dwez69Qd5cLsWpsIWZhOekkCQiIqmWAFO8nAaCsVQMWhP0W429q6_H1IILvGoSYava1IpDLtWDbLjH_4TGiPCZcZANoAW2Gdqr14P2lQGNymVQ7-redmTxcpexF/s320/olimpiada_2.png" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Wojciech Pszoniak jako porucznik Otto Schultz stara się zapobiec igrzyskom jeńców.</td></tr>
</tbody></table><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Wśród typów obozowych przedstawionych w filmie znajdują się również uciekinierzy, zarówno w sensie dosłownym, jak i tacy, którzy nie mogąc wytrzymać <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>sytuacji zamknęli się we własnym świecie. Jak pokazuje swoim przykładem Piotr, ucieczka nie jest jednak rozwiązaniem, lepiej jest – zgodnie ze sportowym <i style="mso-bidi-font-style: normal;">credo –</i> walczyć i pozostawać sobą. Odesłany do kacetu Piotr jest moralnym zwycięzcą, a przegranym okazuje się Schultz, który choć sam był sportowcem, sprzeniewierzył się idei olimpijskiej. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Chwalebną postawę obozowych sportowców, na koniec filmu głos z offu puentuje słowami: „Ci, którzy przetrwali, odnieśli zwycięstwo nadziei. […] Najważniejszą rzeczą nie zwyciężać, lecz walczyć dzielnie.”</div><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYXEIDB9yWpd5jax-6qPusUI2xqLRhBe_XBGEBN9VffX6NwbnLvJJ6Oc8MpFtqdwmYydlyassZ5Vknksp4Bn2UgVYETw1aMJpXEehEOw_au7AT0Hz90zurE7VM_5Ye7t_xc-FsuTa6Okad/s1600/olimpiada_1.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="231" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYXEIDB9yWpd5jax-6qPusUI2xqLRhBe_XBGEBN9VffX6NwbnLvJJ6Oc8MpFtqdwmYydlyassZ5Vknksp4Bn2UgVYETw1aMJpXEehEOw_au7AT0Hz90zurE7VM_5Ye7t_xc-FsuTa6Okad/s320/olimpiada_1.png" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Fetowany przez kolegów złoty medalista.</td></tr>
</tbody></table><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Interesujący wydaje się fakt, że <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Olimpiada 40 </i>miała swoją premierę 23 czerwca 1980 roku, na miesiąc przed rozpoczęciem igrzysk w Moskwie. Igrzysk, które z powodów politycznych zostały zbojkotowane przed dużą część zachodniego świata. W tym sensie film Andrzeja Kotkowskiego zyskał nowy, bardziej aktualny i złowieszczy wydźwięk, przypominając w jaki sposób polityka tłamsi najbardziej szlachetne idee uczciwej, sportowej rywalizacji. </div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHCTY8gsbdBGSDZuvAfIsDqwGQ1WkkHEq6Wl59fh4XdG5gUJ3xe6QyMEYYC1KGyjK8jDYwiuFnbcVRvds6nnJcQ9Al44Y7gY8DthdsaF_w3VcSjmNulXqBjZBiww1Y6UhdHVVc9D8oNyN_/s1600/olimpiada_3.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="229" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHCTY8gsbdBGSDZuvAfIsDqwGQ1WkkHEq6Wl59fh4XdG5gUJ3xe6QyMEYYC1KGyjK8jDYwiuFnbcVRvds6nnJcQ9Al44Y7gY8DthdsaF_w3VcSjmNulXqBjZBiww1Y6UhdHVVc9D8oNyN_/s320/olimpiada_3.png" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Uroczyste wręczenie medali przy fladze i zniczu olimpijskim oraz z hymnem państwowym odegranym na ustnej harmonijce.</td></tr>
</tbody></table><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Warto również dodać, że o historii polskich jeńców organizujących igrzyska w oflagu dowiedział się kilka lat temu, podczas wizyty w Polsce, David Seidler, niedawny laureat Oscara za scenariusz do filmu <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Jak zostać królem. </i>Seidler pracuje teraz ponoć nad scenariuszem do obrazu opowiadającego o tych wydarzeniach pod tytułem <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Games of 1940, </i>którego premiera ma odbyć się w przyszłym roku. </div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div>Maciek Białoushttp://www.blogger.com/profile/11091771153449697777noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6024225992690269917.post-53743073120710202762012-02-09T16:03:00.002+01:002012-04-17T10:26:12.867+02:00Atentat (Zamach)<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">1 lutego 1944 roku Warszawą wstrząsnął zamach na Franza Kutscherę, dowódcę SS i policji na dystrykt warszawski Generalnego Gubernatorstwa. Przeprowadził go harcerski oddział żołnierzy AK „Agat”. Wśród naszych południowych sąsiadów podobną legendą owiana jest historia zamachu na protektora Czech i Moraw, wysokiego dygnitarza SS Reinharda Heydricha. Dokonali go czescy cichociemni, w Pradze, 27 maja 1942 roku. Zarówno „kat Warszawy”, jak i „rzeźnik z Pragi” byli znienawidzonymi symbolami okrutnej polityki nazistowskiej wobec narodów okupowanych, a wyeliminowanie ich miało zarówno znaczenie moralne jak i polityczne. Po wojnie, obie historie zostały przeniesione na ekrany. Polski <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Zamach </i>nakręcił Jerzy Passendorfer w roku 1958, czeski, w roku 1964, Jiří Sequens.</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7yoIttyQ_023QZodVrwjgOv_clLoGGTMsouxFUcwI4tPXbhOgOHW5yBwcXGNbV53cAdC-vHnsbVih-9S-Gih1a_pPBiIVrwjtjQ8hjMUnJiawGv4L4f8Gu7tXWF5aHVgj8H0k8hg4rQmw/s1600/titleatentat.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="171" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7yoIttyQ_023QZodVrwjgOv_clLoGGTMsouxFUcwI4tPXbhOgOHW5yBwcXGNbV53cAdC-vHnsbVih-9S-Gih1a_pPBiIVrwjtjQ8hjMUnJiawGv4L4f8Gu7tXWF5aHVgj8H0k8hg4rQmw/s400/titleatentat.jpg" width="400" /></a></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> </div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Warto porównać te filmy nie tylko ze względu na podobieństwo tematu, ale również formy. Oba starają bowiem się rzetelnie i dokładnie przedstawić historyczne wydarzenia, wykorzystują rzeczywiste lokacje, kluczowe sceny odtwarzają precyzyjnie na podstawie źródeł, poszczególne postaci posługują się odpowiednimi językami. Jednocześnie są nie tylko paradokumentalnymi rekonstrukcjami, ale sprawnie nakręconymi dramatami wojennymi. Jeśli szukać różnic, z pewnością czeski <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Zamach, </i>inaczej niż film Passendorfera, szerzej przedstawia kontekst historii. Przede wszystkim dokładniej przedstawia sam cel ataku, w polskim filmie enigmatyczny, nie wymieniony nawet z nazwiska. Widz może więc przyjrzeć się Heydrichowi, jego metodom pracy, konflikcie interesów z szefem Abwehry, admirałem Canarisem, niezaspokojonej ambicji i rządzy władzy. Dokładniej zaprezentowane są też losy zamachowców, czeskich żołnierzy, począwszy od szkolenia w Wielkiej Brytanii, poprzez zrzut na spadochronach, przygotowania na miejscu do operacji pod kryptonimem Antropoid, zamach, aż po wydarzenia, które po nim następują. </div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHFhnCHA1EUt5DqL3YaP82A97HXm5er_F6uFdcXdSZLUSPgTW6Iyhq8B6lv8_Aqn41ZxP7gm1dbpscVkq79vsv__h_WpmO9kfWdLi_NGstoUm4YqqPR413a_54smBpj_4RUZ4oCjHy0EJf/s1600/heydrich2.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="135" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHFhnCHA1EUt5DqL3YaP82A97HXm5er_F6uFdcXdSZLUSPgTW6Iyhq8B6lv8_Aqn41ZxP7gm1dbpscVkq79vsv__h_WpmO9kfWdLi_NGstoUm4YqqPR413a_54smBpj_4RUZ4oCjHy0EJf/s320/heydrich2.png" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Bezgraniczna żądza władzy. Heydrich przymierza czeskie insygnia koronacyjne.</td></tr>
</tbody></table><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Zamach </i>Sequensa umiejętnie balansuje pomiędzy filmem historycznym, a sensacyjnym thrillerem politycznym, z umiejętnie budowanym napięciem, eksplodującym w ostatniej, długiej sekwencji obrony konspiratorów ukrywających się przed Niemcami w jednym z praskich kościołów. Innymi słowy, jest nie tylko dobrym filmem historycznym, ale i rozrywkowym, choć biorąc pod uwagę tematykę nie jest to może określenie do końca na miejscu.</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGH-6xWLiDpdS9wNVJgGZ6dqQ-i30itKjVp01iJswGa46bgbikeu5BXJIvuL7ggy3uVeCsKeOATIEiZJ_bMDkxLmrNirV2qneyE2Q5-mBqlb6bjLe-D-VD5uoAhwk5hS2lGkjk98mY4pAE/s1600/heydrich1.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="134" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGH-6xWLiDpdS9wNVJgGZ6dqQ-i30itKjVp01iJswGa46bgbikeu5BXJIvuL7ggy3uVeCsKeOATIEiZJ_bMDkxLmrNirV2qneyE2Q5-mBqlb6bjLe-D-VD5uoAhwk5hS2lGkjk98mY4pAE/s320/heydrich1.png" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Jeden z zamachowców obrzuca granatami samochód z Heydrichiem.</td></tr>
</tbody></table><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Tak czy inaczej, porównanie polskiego i czeskiego <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Zamachu </i>wypada chyba najciekawiej, jeśli spojrzymy na te filmy przez optykę naszych narodowych stereotypów. To znaczy, romantycznych, przepełnionych ideą śmierci w słusznej sprawie Polaków i pragmatycznych, realistycznych (a może tchórzliwych?) Czechów. Film Passendorfera przeczy im nieco, eksploatując motyw zwykłego, ludzkiego strachu polskich chłopaków i dziewczyn, których los wrzucił w okropność wojny (nieprzypadkowo, jest w końcu dzieło zaliczane do Polskiej Szkoły Filmowej). W szerszym kontekście, stereotypy te znajdują jednak pełne potwierdzenie. W przypadku obu zamachów jasne było, że śmierć wysokiego dygnitarza niemieckiego spotka się z drastyczną odpowiedzią Niemców i stosowaniem w odwecie zasady odpowiedzialności zbiorowej. Po zamachu na Kutscherę Niemcy rozstrzelali w 100 polskich zakładników i nałożyli na Warszawę 100 milionów złotych kontrybucji. Film Passendorfera nie porusza jednak tych kwestii, chłopcy i dziewczęta dzielnie giną za słuszną sprawę, tak jak powinni, a jeżeli słyszymy komentarz szarego obywatela, to tylko taki, że „dziś cała Warszawa się cieszy”, o postronnych ofiarach cisza. Tymczasem w filmie Sequensa, miejscowy ruch oporu, z którym nawiązują kontakt cichociemni, wyraźnie prosi czeski rząd na uchodźstwie, który firmował operację Antopoid, żeby wstrzymać się z jej wykonaniem. Uważano bowiem, że represje na ludności cywilnej będą niewspółmierne do korzyści. I – choć twórcy filmu nie potępiają zamachu wprost – to wyraźnie wyliczają jego tragiczne skutki dla ludności cywilnej. Usłyszeć możemy między innymi o masakrze we wsi Lidice, która 9 czerwca została zrównana z ziemią, 199 mężczyzn rozstrzelano, a 195 kobiet i prawie setkę dzieci wywieziono do obozów. A to tylko jeden z epizodów nazistowskiej zemsty za śmierć Heydricha, bo w sumie, fala represji objęła ponad 13 tysięcy osób aresztowanych i być może nawet 5 tysięcy zabitych. Te fatalne skutki doprowadzają jednego z zamachowców na skraj rozpaczy. Widok to w polskim filmie rzadko spotykany.</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Czeską historię zamachu na Reinharda Heydricha można obejrzeć w całości (z angielskimi napisami) <a href="http://www.youtube.com/watch?v=_QwX3zVLj2c&list=PL015D118F1EBA015B&index=21&feature=plpp_video">tutaj</a>.</div>Maciek Białoushttp://www.blogger.com/profile/11091771153449697777noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6024225992690269917.post-79432420422091320132012-01-24T12:35:00.003+01:002012-01-24T12:39:14.095+01:00Kanalia<div style="text-align: justify;">Pisałem już wcześniej o kilku przedwojennych polskich filmach o <a href="http://nieprawdziwahistoria.blogspot.com/search/label/Rewolucja%201905-1907">rewolucji 1905 roku</a>. Wówczas temat ten był bardzo popularny w naszej kinematografii, jednak po II wojnie światowej na dłuższy czas zupełnie zniknął z ekranów. Pojawił się ponownie w roku 1980, w filmie Agnieszki Holland <i>Gorączka</i>. Nastroje społeczne 1980 roku sprawiły, że temat znacznie zyskał na aktualności, ale na następną ekranizację wydarzeń należało czekać kolejne 10 lat, kiedy Tomasz Wiszniewski nakręcił film pod tytułem <i>Kanalia</i>.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPOFLBayJ9kEv7k9o4je5FhjWNhC-szp1GwXFeplWzX5VZcbuOAeTbVfEuiad1EH83qYbdeWrAaGFP8pNAqGlYMk9LgFc_6drlvNSLbfejC41kqcWmkT7Dw1zO3DnL_Klqd-8halkpU9_O/s1600/filmTomaszaW13.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPOFLBayJ9kEv7k9o4je5FhjWNhC-szp1GwXFeplWzX5VZcbuOAeTbVfEuiad1EH83qYbdeWrAaGFP8pNAqGlYMk9LgFc_6drlvNSLbfejC41kqcWmkT7Dw1zO3DnL_Klqd-8halkpU9_O/s320/filmTomaszaW13.jpg" width="232" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
<i>Kanalia</i> to nie film <i>stricte </i>historyczny, lecz w pierwszej kolejności dramat sensacyjno-psychologiczny, nakreślony na tle epoki. Główny bohater, Wert, jest byłym dowódcą oddziału bojowego PPS, który w 1905 roku, tropiony przez rosyjskiego śledczego Jegorowa, ucieka do Niemiec. Po pewnym czasie rewolucja dogasa, a Jegorow, chcąc złapać Werta, zwabia go z powrotem do Łodzi. Pomiędzy nimi nawiązuje się psychologiczna gra, w której do ostatniej chwili nie jest jasne, kto jest łowcą, a kto ofiarą. Fabuła zapowiada więc interesującą, sensacyjną historię pełną, tak popularnych we współczesnym kinie hollywoodzkim, twistów. W tym przypadku wygląda to jednak dosyć pretensjonalnie i – po ponad 20 latach od premiery – śmiało można stwierdzić, że film się zestarzał. Z perspektywy czasu nie jest do końca czytelne, czy sceny strzelanin i pościgów miały być postmodernistycznym puszczeniem oka do widowni, czy też były na serio – jeśli to drugie, to wyszły wyjątkowo nieprzekonująco i nieporadnie. Aktorstwo również pozostawia wiele do życzenia, a zdecydowanie wyróżniającą się na plus kreacją jest jedynie rola Adama Ferency w roli Jegorowa. Ferency został zresztą za nią doceniony nagrodą za najlepszą rolę męską na festiwalu w Gdyni w roku 1991.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0709SHR93MotxrNkgKXlU5_F9yGUFps1RdQjnam8r6Ibf1x8yX9qdYI6MReH8JiiSgjX0Xcy9THo0AfF15RynBM-QsY7eIitCE4rD1IE0OzOQ5PddvT-mqlOjojh9j_7zotDGPvwj9JpT/s1600/kanalia+3.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="245" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0709SHR93MotxrNkgKXlU5_F9yGUFps1RdQjnam8r6Ibf1x8yX9qdYI6MReH8JiiSgjX0Xcy9THo0AfF15RynBM-QsY7eIitCE4rD1IE0OzOQ5PddvT-mqlOjojh9j_7zotDGPvwj9JpT/s320/kanalia+3.png" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Wert i Jegorow. </td></tr>
</tbody></table><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;">Najciekawiej <i>Kanalia </i>prezentuje się, kiedy spojrzy się na ten film jako na metaforę wydarzeń roku 1980 i tego co nastąpiło później. W kilka lat po rewolucyjnym apogeum Wert wraca do Łodzi i zastaje szary (dosłownie, gdyż w filmie dominują szaro-bure barwy) kraj złamany reżimem policyjnym. Po mieście panoszy się <i>Ochrana</i>, tajna policja i jej szpicle, nie wiadomo komu można ufać. Wert próbuje odnaleźć dawnych towarzyszy z partyjnej „piątki”, ale sprawy rewolucji już ich nie interesują. Niektórzy wypalili się sami, innych być może złamali Rosjanie, w każdym razie każdy skupił się na swoich „strategiach przetrwania”. Ten termin, popularny w socjologicznym opisie społeczeństwa polskiego po stanie wojennym, również tutaj pasuje jak ulał. Dawni towarzysze zamknęli się w kręgu spraw osobistych i rodzinnych, zajęli ciułaniem pieniędzy, stracili zainteresowanie dla polityki i ideologii. Pewnym wyjątkiem jest Zbych, postać grana przez Bogusława Lindę, który kończąc z karierą bojowca, nie stracił jakiegoś wewnętrznego nerwu i przeistoczył się w herszta zbójeckiej bandy, zarabiającego spore pieniądze na lewych interesach, bez znaczenia z Polakami, czy Rosjanami. Być może jest to nawet pewna wariacja na temat postaci granej przez niego w <i>Gorączce</i>. Gdyby tamten młody anarchista przeżył rewolucję, niewykluczone, że skończyłby podobnie, szukając mocnych wrażeń gdzie indziej, na przykład w półświatku. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihW8myAfaYiQE46kqNT5j6fvaBqvHD3IzbTqlpC_C0eMxm66R89QiV4cfSjJbyw_CkKkMmo3mygp3y06-MgFdGrhnyDRSGNfSvbqGakjLslrtGz386AG_JPRac6p2SRF-RO_OE4fLfnUXE/s1600/kanalia+2.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihW8myAfaYiQE46kqNT5j6fvaBqvHD3IzbTqlpC_C0eMxm66R89QiV4cfSjJbyw_CkKkMmo3mygp3y06-MgFdGrhnyDRSGNfSvbqGakjLslrtGz386AG_JPRac6p2SRF-RO_OE4fLfnUXE/s320/kanalia+2.png" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Biżuteria, cygara, luksusowe stroje; dawny bojowiec jako bohater półświatka.</td></tr>
</tbody></table><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Przypadkowi Łodzianie, podobnie jak dawni towarzysze Werta, również mają dość rewolucji i najchętniej zajęliby się własnymi sprawami, dlatego bohater czuje się wyobcowany w swoim dawnym mieście. W końcu znów je opuści, a sprawa między nim a Jegorowem nie zostanie rozwiązana do końca, ale zanim to nastąpi, Wert uświadamia swojego przeciwnika, że jego praca, to tylko drobny trybik w mechanizmie policyjnego państwa. Trybik, który wbrew mniemaniu Jegorowa, szalenie łatwo wymienić. Indywidualne rozgrywki między bohaterami są więc w zasadzie tylko dziecinną igraszką w kontekście struktur, które nad nimi wiszą. To również ciekawe spostrzeżenie z perspektywy roku 1990, w Polsce będącej u progu procesu dekomunizacji.</div><div style="text-align: justify;"><br />
Całość filmu jest dostępna tylko na Chomiku, ale w dzisiejszych czasach, cóż, nic nie jest takie pewne.<br />
<br />
<br />
<br />
</div>Maciek Białoushttp://www.blogger.com/profile/11091771153449697777noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6024225992690269917.post-3751784932039678942012-01-14T01:09:00.004+01:002012-10-19T16:30:35.414+02:00Dacii (Waleczni przeciw rzymskim legionom)<div style="text-align: justify;">
Lata 50. i 60. to złoty okres dla superprodukcji o starożytności (czy, jak mówiło się wówczas, supergigantów). <i>Quo vadis, Tunika, Spartakus, Ben Hur, Kleopatra</i>, to tylko kilka z hollywoodzkich interpretacji okresu Cesarstwa Rzymskiego, które biły rekordy popularności i zbierały liczne nagrody. Starożytność była jednak w modzie nie tylko na Zachodzie. Również po naszej stronie żelaznej kurtyny powstało kilka analogicznych projektów. Co prawda, polski <i>Faraon</i> jest tylko pozornym nawiązaniem do stylistyki superprodukcji, ale rumuńsko-francuski film <i>Waleczni przeciw rzymskim legionom</i> (1967), w reżyserii Sergiu Nicolaescu to już pełnoprawny przedstawiciel gatunku.<br />
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjl2-GxWt5cVE56OP2oNAw_8TwkqbZrRUcZjUKjUZxGFyJS52VYS1Eksi377H1lTQCSLeeEPLTZ4h6b7AfMfGWnX09qagEwpEWGGq_u4eOoFuBm9H_Pf9u7Gh9pwv9O3DOt-RsdgjrLNwRH/s1600/453103.1010.A.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjl2-GxWt5cVE56OP2oNAw_8TwkqbZrRUcZjUKjUZxGFyJS52VYS1Eksi377H1lTQCSLeeEPLTZ4h6b7AfMfGWnX09qagEwpEWGGq_u4eOoFuBm9H_Pf9u7Gh9pwv9O3DOt-RsdgjrLNwRH/s1600/453103.1010.A.jpg" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Praca nad superprodukcją to ogromna odpowiedzialność i wyzwanie. Reżyser, wówczas trzydziestosześcioletni Nicolaescu, nie miał wcześniejszych doświadczeń z tego rodzaju filmami, ale poradził sobie bardzo dobrze. Przede wszystkim można być pod wrażeniem licznych scen zbiorowych i batalistycznych, które są najmocniejszą stroną filmu. Widać, że twórcy <i>Walecznych…</i> nie żałowali funduszy na statystów (było ich około pięciu tysięcy) oraz kostiumy – bardzo kolorowe i bogate (może nawet zbyt kolorowe i bogate, ale kto dba o to w superprodukcji?). Dzięki wielkiej ilości ludzi występujących w filmie. sceny bitewne nie ograniczają się do klaustrofobicznych ujęć, możemy cieszyć się szeroką perspektywą oblężenia miasta, bitwy w lesie, czy otwartym polu (wszystko w formacie 2,2:1).<br />
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://img440.imageshack.us/img440/5626/000706wp7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="153" src="http://img440.imageshack.us/img440/5626/000706wp7.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Dzięki dużej liczbie statystów, film obfituje w spektakularne sceny zbiorowe.</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Film przenosi widzów do I wieku naszej ery i opowiada o rzymskiej inwazji na państwo Daków, walecznego i honorowego ludu zamieszkującego tereny dzisiejszej Rumunii. Rzymianie, mimo że przedstawiają się jako władcy świata i cywilizowani obywatele Imperium, są w tym wypadku czarnymi charakterami. Dowódcy knują intrygi, które życiem przypłacają szeregowi legioniści. Wojnę prowadzą bez potrzeby, ani przekonania, wyłącznie dla łupów, ponieważ cesarz zalega wojsku z żołdem. Dakowie, w filmie ewidentnie przedstawieni jako proto-Rumuni, nie są bynajmniej wcieleniem łagodności. Składanie ofiary z człowieka, czy krwawe orgie na cześć bóstwa faktycznie czynią z nich barbarzyńców. Niemniej, Dakowie wygrywają sympatię przede wszystkim swoim kodeksem moralnym, patriotyzmem oraz wolą walki do końca w stylu Spartan. Podział na dobrych i złych klaruje się ostatecznie, kiedy najsympatyczniejszy wśród Rzymian, młody, odważny i uczciwy generał Septimus Servus (grany przez znanego z licznych ról Winnetou Francuza Pierre’a Brice’a) dowiaduje się, że jest półkrwi Dakiem. Rozterki, które w związku z tym staną przed nim, są jedną z osi fabularnych filmu.<br />
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://torrentszona.com/torrents/images/Daki_Dacii_1967_DVDRip_1278111480-103113.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="144" src="http://torrentszona.com/torrents/images/Daki_Dacii_1967_DVDRip_1278111480-103113.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Decebal, odważny i mądry król Daków.</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Jak przystało na superprodukcję o starożytności, prócz bitew i pojedynków, nie mogło zabraknąć w <i>Walecznych... </i>wątku romantycznego. Ten, rozgrywający się w środkowej części filmu, niestety nie przekonuje, robiąc wrażenie doklejonego na siłę, bez sensownego początku i rozwiązania. Dzięki niemu, można było jednak wyeksponować urodziwą partnerkę Pierre’a Brice’a, jego rodaczkę Marie-Jose Nat, w filmie grającą córkę króla Daków, Medę.<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Produkcja Nicolaescu wytrzymuje porównanie z hollywoodzkimi wizjami starożytności, jakie powstawały w latach 60. i do dziś można ją oglądać z przyjemnością. Można to sprawdzić, ponieważ film jest w całości dostępny <a href="http://www.youtube.com/watch?v=Nox6JfDG81E">tutaj</a>.</div>
Maciek Białoushttp://www.blogger.com/profile/11091771153449697777noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6024225992690269917.post-92140022675599974052012-01-06T21:21:00.001+01:002012-01-06T22:38:32.665+01:00Rise and fall of Idi Amin<div class="MsoNormal" style="font-family: inherit; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Uganda pod krwawymi rządami Idi Amina to dobry temat na mocny dramat historyczny. Przekonuje o tym choćby <i>Ostatni król Szkocji </i>z 2006 roku, z pamiętną i docenioną wieloma nagrodami rolą Foresta Whitakera. Mniej znany jest brytyjsko-kenijski film <i>Rise and fall of Idi Amin, </i>w reżyserii Sharada Patela, nakręcony w 1981 roku, czyli zaledwie dwa lata po obaleniu ugandyjskiego tyrana. Wydaje się, że jego twórcy mieli ambicje stworzyć fabularne świadectwo strasznej epoki. Na ile im się udało?</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhppQDTolBigA-AMmfFmOK5NH_ehypbzDlzkbfqtc65gRRPq0A0LHruQG4L69RAIvsYieIJk4EjEVkTAjpG9Ph4qy5NkYd4O4YqQwRhb81y0MYsYCbGJlWVOnJiSK_RfWmQJ4RcChYWJH1k/s1600/RiseAndFallOfIdiAmin.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" rea="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhppQDTolBigA-AMmfFmOK5NH_ehypbzDlzkbfqtc65gRRPq0A0LHruQG4L69RAIvsYieIJk4EjEVkTAjpG9Ph4qy5NkYd4O4YqQwRhb81y0MYsYCbGJlWVOnJiSK_RfWmQJ4RcChYWJH1k/s320/RiseAndFallOfIdiAmin.jpg" width="208" /></a></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="font-family: inherit; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Oglądając tą filmową biografię Amina, dość wyraźnie rzuca się w oczy niskobudżetowość produkcji, pewne zapatrzenie twórców na B-klasowe kino nurtu <i>exploitation </i>oraz generalny rozkrok pomiędzy konwencją dokumentalną, a thrillerem politycznym. Z jednej strony film rozpoczyna się czytanym z offu, jak w filmie dokumentalnym, prologiem, który wprowadza nas w biografię Amina i sytuację w Ugandzie na początku lat siedemdziesiątych, zanim przeprowadził zamach stanu i obalił socjaldemokratyczny rząd Miltona Obote. Taki zabieg sugeruje, że będziemy mieli do czynienia z filmem historycznym w ścisłym sensie, jednak jest to zabieg pozorny. W prologu pojawiają się bowiem również uwagi z politycznego punktu widzenia trzeciorzędne, ale już na wstępie budujące nastrój grozy wokół osławionego władcy. Sugerujące na przykład uprawianie przez Amina i jego matkę praktyk szamańskich. To charakterystyczne, bo jak się okazuje, to nie tyle polityczna działalność Amina, ale jego szaleństwo i okrucieństwo jest głównym tematem obrazu.</span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: inherit; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;">W pierwszych minutach filmu, kolejnym scenom towarzyszą napisy skrupulatnie informujące o czasie i miejscu akcji, niczym w rzetelnej rekonstrukcji historycznej. Ale później, z niewiadomych przyczyn napisy znikają, za to na ekranie pojawia się coraz więcej krwi, zmasakrowanych zwłok, odciętych głów, i tym podobnych okropności. I co z tego, że w film odwołuje się do wielu faktycznych wydarzeń, skoro trudno jest pomiędzy kolejnymi aktami przemocy połapać się o co właściwie chodzi? Film przedstawia na przykład rajd na Entebe, przechwycenie w lipcu 1976 roku przez Izraelskie służby specjalne, pasażerów samolotu porwanego przez palestyńskich terrorystów i ukrywanego w Ugandzie. Bez wiedzy z innych źródeł próżno jednak domyślać się, co tak naprawdę oznacza strzelanina, którą widać na ekranie. Widz może być równie skonfundowany jak filmowy Amin, który słysząc odgłosy walki, przestraszony porzuca dwie baraszkujące z nim w łóżku kobiety i chowa się do szafy.</span></div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0lWo-6B6U4Hh4AEO30mTRX2jz2y761hmslNwnPBv2NWIpXX58ddpydeexrJAImnYia_wyoSPBWdIc90FasY-ECQj8o-8MC9I5aiEfSVyU1wuxhnhyQg2FnZAFZueK7KXICvmQWErJ2qCB/s1600/images.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" rea="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0lWo-6B6U4Hh4AEO30mTRX2jz2y761hmslNwnPBv2NWIpXX58ddpydeexrJAImnYia_wyoSPBWdIc90FasY-ECQj8o-8MC9I5aiEfSVyU1wuxhnhyQg2FnZAFZueK7KXICvmQWErJ2qCB/s1600/images.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Odcięte głowy w zamrażarce Amina. Czarna legenda dyktatora idealnie współgra z estetyką kina klasy B.</td></tr>
</tbody></table><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="font-family: inherit; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Aktorstwo i dialogi również pozostawiają wiele do życzenia. Na przykład zbliżenie Amina z Libijczykami nie jawi się jako efekt politycznych starań, ale wyjątkowo kuriozalnej wymiany zdań. </span><span lang="EN-US" style="font-size: small;">„<i>Mr. President, we are your best friends. We will give you all support you want, money and everything</i>”, mówi wysłannik Kadafiego. </span><span style="font-size: small;">„<i>Very well, I accept it</i>”, odpowiada Amin. Wydaje mi się, że nawet ktoś tak szalony jak ugandyjski despota, prowadził swoją politykę w nieco bardziej wyrafinowany sposób.</span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: inherit; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Jeżeli obraz ten broni się jakoś w kategoriach filmu historycznego to przede wszystkim dlatego, że może w jakiś dziwny sposób oddaje on ducha reżimu Amina. Władzę szalonego megalomana, który w rzeczywistości był karykaturą męża stanu. Karykaturalny jest też Amin kreowany przez Josepha Olitę, szczególnie kiedy poddaje się kanibalistycznym rytuałom albo śmieje złowieszczo, jak przystało na szwarccharakter z filmu klasy B. Czy jest to karykaturalność świadoma, czy nie, trudno stwierdzić, ale na kimś jego kreacja musiała zrobić wrażenie, bowiem – ciekawostka – Olita zagrał również Idi Amina w filmie <i>Mississippi Masala </i>z 1991 roku, z Denzelem Washingtonem w roli głównej.</span></div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2ryMMqikbJJgP9OtHkIG-Heu2Zi0YL6T-XeFdLQpDvJ2uvkykxTEPzA-5A5iGOPIsGaqEzS-VXoEeIsKJwsRjb0TP2T9EG1vvcg7YTVUkgHkbFENrg6ZRErshC8AIMaC_vaCFJ3VcIIeQ/s1600/2_WUb0n6a4zi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" rea="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2ryMMqikbJJgP9OtHkIG-Heu2Zi0YL6T-XeFdLQpDvJ2uvkykxTEPzA-5A5iGOPIsGaqEzS-VXoEeIsKJwsRjb0TP2T9EG1vvcg7YTVUkgHkbFENrg6ZRErshC8AIMaC_vaCFJ3VcIIeQ/s320/2_WUb0n6a4zi.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Kanibalistyczne praktyki Idi Amina.</td></tr>
</tbody></table><div class="MsoNormal" style="font-family: inherit; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;">W zakończeniu film powraca do quasi-dokumentalnej formuły i w końcowych napisach informuje o dalszych losach Amina po jego wygnaniu z Ugandy oraz o ofiarach reżimu, które szacuje się na 100-500 tysięcy ludzi (film podaje górną granicę pół miliona, dla porównania w <i>Ostatnim królu Szkocji </i>mówi się o 300 tysiącach). Na zakończenie pojawia się również napis, że film dedykowany jest ofiarom Amina. Miły gest, chociaż uważam, że zasłużyły one na upamiętnienie w nieco lepszym dziele. Całość <i>Rise and fall of Idi Amin </i>obejrzeć można <a href="http://www.youtube.com/watch?v=C1dyjWHUTYA">tutaj</a> (niestety bez wspomnianego wyżej prologu).</span></div>Maciek Białoushttp://www.blogger.com/profile/11091771153449697777noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6024225992690269917.post-74341511498555795102011-12-28T23:36:00.002+01:002012-01-21T09:06:05.724+01:00Vlad Tepes<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Vlad Tepes, czyli Wład Palownik, przeszedł do historii przede wszystkim jako domniemany pierwowzór najsłynniejszego na świecie wampira, hrabiego Drakuli. Dla Rumunów, ten piętnastowieczny hospodar wołoski jest jednak jednym z kilku średniowiecznych władców, którzy mocniej odcisnęli się w ich zbiorowej pamięci. Film Doru Nastase z 1979 roku nie zajmuje się więc diabolicznymi praktykami lecz raczej polityczną biografią historycznego władcy. </div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-Fo87fUcoimQ/TvuYtC5PbcI/AAAAAAAAAHs/3kNP8g_-qXc/s1600/1247191268_gospodar-vlad_300x489.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://4.bp.blogspot.com/-Fo87fUcoimQ/TvuYtC5PbcI/AAAAAAAAAHs/3kNP8g_-qXc/s320/1247191268_gospodar-vlad_300x489.jpg" width="196" /></a></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Oczywiście, biografia odnosi się również do wampiryzmu, nie sposób byłoby to przemilczeć, ale jest to wątek zupełnie poboczny. Film wyjaśnia, że jest to w dużej mierze czarna legenda stworzona przez wrogów Tepesa oraz pewne nieporozumienie co do źródłosłowa przydomku Drakula, który nie wywodzi się od słowa diabeł (<i style="mso-bidi-font-style: normal;">dracul</i>), lecz smok (<i style="mso-bidi-font-style: normal;">draco</i>), bowiem ojciec Vlada był członkiem Zakonu Smoka powołanego do obrony chrześcijaństwa przed Imperium Osmańskim (<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Draculea </i>oznaczałoby syn smoka).</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Film składa się z dwóch części. Pierwsza z nich opowiada o walce Vlada z wewnętrzną opozycją bojarów. Druga to historia zmagań Rumunów z potęgą Imperium Osmańskiego. W niej Vlad Tepes przedstawiony jest już jako dojrzały władca, a Rumunia jako przedmurze chrześcijaństwa. To dobrze znany mit również w polskiej historiografii i miejscami ta część może kojarzyć się polskiemu widzowi chociażby z <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Panem Wołodyjowskim </i>Jerzego Hofmana (warto porównać sceny batalistyczne, które wypadają na korzyść naszej superprodukcji). Z kilku względów to jednak pierwsza część wydaje się ciekawsza. Przede wszystkim dlatego, że o wiele więcej miejsca poświęca samej postaci tytułowej, jej poglądom i motywacjom.</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-Ti3ty3tSlWc/TvuY5b2s9WI/AAAAAAAAAII/31xCv_eCP5o/s1600/fe2ed6a85c160d964e2c671206b.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="http://3.bp.blogspot.com/-Ti3ty3tSlWc/TvuY5b2s9WI/AAAAAAAAAII/31xCv_eCP5o/s320/fe2ed6a85c160d964e2c671206b.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Wład Palownik w tradycyjnym stroju i czapce z piórem.</td></tr>
</tbody></table><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Uważa się, że Wład Palownik był jednym z historycznych idoli „geniusza Karpat” Nicolae Ceausescu. Należy więc uznać, że filmowa biografia powstała przede wszystkim jako apologia jego polityki (zresztą, w epoce Ceausescu powstały podobne dzieła o innych średniowiecznych bohaterach narodowych Rumunii – Michale Dzielnym i Stefanie Wielkim). Różnica polega jednak na tym, że w odróżnieniu od powyższych postaci, Tepes okazuje się być pierwowzorem wyjątkowo kontrowersyjnym. Jest co prawda wielkim patriotą i dąży do umocnienia siły państwa, co jest chwalebne, ale jego metody budzą poważne wątpliwości. Palownik nie tylko pozbawia władzy samowolnych wcześniej bojarów, nie licząc się z wcześniejszym obyczajem (to byłoby do przełknięcia), ale sięga przy tym po najdrastyczniejsze środki. Wbite na pal ciała, bez różnicy, zwyczajnych rzezimieszków czy przeciwników politycznych, gęsto zasiewają ekran. Hospodar nie waha się też osobiście podpalać budynków pełnych ludzi, terroryzować podwładnych, ścinać posłańców niosących złe wieści, i tak dalej. Twórcy filmu tłumaczą jego postępowanie trudnymi czasami, które wymagają silnej ręki oraz rozliczają z efektów, które wydają się być niekwestionowane (wzrost siły państwa, bezpieczeństwo zwykłych ludzi). Współczesny, przyzwyczajony do liberalnej demokracji widz, może mieć jednak problem z akceptacją metod tytułowego bohatera. </div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-ptjmFV9SDrs/TvuZR7IpBtI/AAAAAAAAAIU/Nz55TapwGYA/s1600/tumblr_lmcdyhhj0T1qzr8nao1_500.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="202" src="http://1.bp.blogspot.com/-ptjmFV9SDrs/TvuZR7IpBtI/AAAAAAAAAIU/Nz55TapwGYA/s320/tumblr_lmcdyhhj0T1qzr8nao1_500.png" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Nabicie na pal, tradycyjna kara dla zbrodniarzy, za rządów Włada stała się metodą rozprawiania się z opozycją polityczną.</td></tr>
</tbody></table><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Ciekawe, że oglądane dziś wywody Tepesa, nabierają nowego wymiaru w kontekście światowego kryzysu gospodarczego, politycznej radykalizacji i kulturowego chaosu. Palownik jest zwolennikiem państwowego nadzoru nad gospodarką, zaostrzania kar („żeby zbawić setkę, dziesięciu musi zginąć”), ukracania mechanizmów demokratycznych na rzecz silnej władzy wykonawczej, ignorowania umów i uwarunkowań międzynarodowych w imię interesów własnego państwa. Dzisiaj z podobnymi postulatami spotkać się u nas można w kręgach konserwatywno-narodowych. Czyżby więc polska prawica czekała na swego Drakulę? Dla chcących to sprawdzić, film dostępny jest z angielskimi napisami <a href="http://www.youtube.com/watch?v=d8wG9sBA7H8">tutaj</a>*.</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">*Wersja z angielskimi napisami trwa 102 minuty i jest okrojona o około 20 minut w stosunku do oryginalnej wersji rumuńskiej. </div>Maciek Białoushttp://www.blogger.com/profile/11091771153449697777noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6024225992690269917.post-46567335569042624622011-12-11T18:18:00.003+01:002011-12-14T00:44:49.554+01:00Apocalypse - Hitler (Apokalipsa: Hitler)<div style="text-align: justify;">Filmów dokumentalnych dotyczących historii III Rzeszy, biografii Adolfa Hitlera i innych czołowych nazistów powstało już tak wiele, że trudno jest wyobrazić sobie coś nowego i oryginalnego na te tematy. Tymczasem najnowszy film Isabelle Clark i Daniela Costelle z serii <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Apokalipsa, </i>pod tytułem <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Hitler </i>(2011), przynajmniej jeśli chodzi o formę, potrafi naprawdę zainteresować.</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsb3HwfC-Q5rpVyWYOB6HfA5NDCBS6g19jSw8k4elC5KLvDFvbMOWREB6fa5gUrql6jZKNzuJKIplL1QIwAEU-dbY3k_lJOYpSk20xIeWmCEeWcVDOCE14ilMYZPa_Wv3Pxq4f-_FPLbZm/s1600/16097.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsb3HwfC-Q5rpVyWYOB6HfA5NDCBS6g19jSw8k4elC5KLvDFvbMOWREB6fa5gUrql6jZKNzuJKIplL1QIwAEU-dbY3k_lJOYpSk20xIeWmCEeWcVDOCE14ilMYZPa_Wv3Pxq4f-_FPLbZm/s320/16097.jpg" width="234" /></a></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Hitler </i>jest kontynuacją dziewięcioodcinkowej serii <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Apokalipsa: Druga Wojna Światowa </i>z 2009 roku i opiera się na zrealizowanym tam pomyśle. Clark i Costelle zdecydowali się mianowicie na daleko idące ingerencje w materiały archiwalne, kolorując je i cyfrowo podnosząc jakość obrazu. Efekty są spektakularne. Błękitne oczy Führera są przerażająco zimne, choć z drugiej strony, wraz z kolorami jego postać nabiera też ludzkich rysów, które trudniej odnaleźć oglądając oryginalne, czarno-białe taśmy. Podobnie jego współpracownicy oraz bliscy – w szczególności kobiety Hitlera – wszyscy jak żywi i o wiele bardziej ludzcy. Żywe otoczenie, zieleń trawy, błękit nieba i szary bruk ulic mimowolnie zmieniają perspektywę widza, choćbyśmy znali część oglądanych obrazów z innych, wcześniejszych tytułów. Film ogląda się z zapartym tchem. Nawet pomimo powierzchowności w warstwie merytorycznej, bo opiera się on przede wszystkim na najbardziej znanych faktach, gubi czasem główny tok narracji, pojawiają się wątki zupełnie później nie rozwijane (na przykład domniemane, częściowo żydowskie pochodzenie Hitlera, czy współpraca wielkich przemysłowców z reżimem nazistowskim). </div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3kqVUfumETHn8Acbe61hfh0QLz-aGU5oXcC3mEcuQPZtwamVO1IgFvPPKecJFCCVbZLtl_AMJa33h5FqY-ak5Bugo-bNvxl5pQfbkG9Jv62pC4yp93EzdTMD_BdZtCMa-l_r02DXSlyqq/s1600/angela.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3kqVUfumETHn8Acbe61hfh0QLz-aGU5oXcC3mEcuQPZtwamVO1IgFvPPKecJFCCVbZLtl_AMJa33h5FqY-ak5Bugo-bNvxl5pQfbkG9Jv62pC4yp93EzdTMD_BdZtCMa-l_r02DXSlyqq/s400/angela.png" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Angela "Geli" Raubal. Siostrzenica i domniemana kochanka Adolfa Hitlera.</td></tr>
</tbody></table><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Po obejrzeniu dzieła Clark i Costelle, można się jednak zastanawiać, czy należy traktować je jak film dokumentalny. Autorzy przekraczają bowiem tradycyjne granice gatunku i wchodzą w sferę filmu postmodernistycznego. W jednej z poprzednich notek pisałem o <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><a href="http://nieprawdziwahistoria.blogspot.com/2011/10/el-perro-negro-czarny-pies-opowiesci-z.html">Czarnym Psie</a>, </i>dokumencie, w którym twórca akcentuje swój wywód poprzez ingerencje w obraz, na przykład kolorując sztandar na czarno-białym filmie z wiecu ulicznego. W przypadku <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Hitlera </i>ingerencja jest permanentna. Poprzez wykorzystanie kolorów i technologii HD autorzy nie tylko uwypuklają pewne fakty, ale w zasadzie kreują przed widzem nieznane wcześniej uniwersum. Świat, który przemawia do widza swoją realnością, ale który jest w całości spreparowany. </div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-5zkkxnnTD-y-7T7cbiCZpJqWDwJdV2R52rzyxiYuJLdYiJ4wVZpP4nmZcJOOLStuzePoqK2mdo7dWAKHI3Eua5sYyoQElNjG0gZIb61ATUYmUcQQMSe32mBN2wZq6x6CEnH6cCXy8Q9U/s1600/Obraz+bez+nazwy.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="215" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-5zkkxnnTD-y-7T7cbiCZpJqWDwJdV2R52rzyxiYuJLdYiJ4wVZpP4nmZcJOOLStuzePoqK2mdo7dWAKHI3Eua5sYyoQElNjG0gZIb61ATUYmUcQQMSe32mBN2wZq6x6CEnH6cCXy8Q9U/s400/Obraz+bez+nazwy.png" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Nazistowskie sztandary w kolorze robią zupełnie inne wrażenie niż te widziane na propagandowych filmach Leni Riefenstahl.</td></tr>
</tbody></table><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Oglądając <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Hitlera </i>może się nasunąć przekonanie, że właściwym celem twórców filmu nie było uzyskanie maksymalnego podobieństwa do tego „jak było naprawdę”, ale upodobnienie filmu do superprodukcji historycznej. Byłaby to więc w pierwszej kolejności zabawa z konwencją, co może potwierdzić również fakt, że narratorem <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Hitlera, </i>tak jak poprzednich filmów z serii <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Apokalipsa </i>nie jest anonimowy, wszechwiedzący głos (sugerujący zdystansowaną, naukową obiektywność wywodu), ale Mathieu Kassovitz, znany francuski aktor i reżyser, postać z krwi i kości. Skąd taki wybór? Czy chodziło o zainteresowanie publiczności, potwierdzenie statusu superprodukcji wśród dokumentów?</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Bez względu na ocenę ingerencji filmowców w materiały archiwalne, niewykluczone że taka jest właśnie przyszłość tego gatunku. W czasach ogromnej popularności grup rekonstrukcji historycznej, czy <a href="http://historiaimedia.org/2009/09/28/lifestreaming-z-powstania-warszawskiego/">lifestreamingu z Powstania Warszawskiego</a>, czarno-białe archiwalia na starych taśmach robią na nas coraz mniejsze wrażenie. Potrzebujemy więcej emocji, wrażeń, kolorów. Jeśli tylko nie zgubi się w tym warstwa merytoryczna, to chyba nic w tym złego. Film jest do obejrzenia w całości <a href="http://www.youtube.com/watch?v=tLLb2UweeUE">tutaj</a>, choć niestety w niskiej jakości obrazu i francuskiej wersji językowej.</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div>Maciek Białoushttp://www.blogger.com/profile/11091771153449697777noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6024225992690269917.post-32708792845553293952011-11-30T00:42:00.003+01:002011-12-11T18:23:30.445+01:00Tsogt Taij<div style="text-align: justify;">Zarówno historia jak i kinematografia Mongolii są z mojej środkowoeuropejskiej perspektywy tak egzotyczne, że z dużą ciekawością obejrzałem epickie dzieło historyczne pod tytułem <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Tsogt Taij </i>z 1945 roku. Nawet mimo początkowych wątpliwości czy wytrzymam blisko 160 minut konnych przejazdów po stepach, bo tak to sobie, mniej więcej, przed seansem wyobrażałem.</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnyTBatUY041xWenJKtKRs-IMOwBcqfpNB5_7ePgLUjjOP-t0M_lmaJH4MC_nfoRfM6nl_ASH3wOxM0pOlhwLtx4u3ZghZjCArHXrbLpCXB-fZiWZM7j6omCkt04THeT8B72LKPlVmb4jx/s1600/473882Tsogt+taij.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnyTBatUY041xWenJKtKRs-IMOwBcqfpNB5_7ePgLUjjOP-t0M_lmaJH4MC_nfoRfM6nl_ASH3wOxM0pOlhwLtx4u3ZghZjCArHXrbLpCXB-fZiWZM7j6omCkt04THeT8B72LKPlVmb4jx/s320/473882Tsogt+taij.jpg" width="225" /></a></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Fabuła filmu osadzona jest w początkach XVII wieku, kiedy świetność czasów Czyngis-Chana jest już zamierzchłą przeszłością, a Mongolia stała się obszarem ekspansji mandżursko-tybetańskiej. Problemem, który trawi niegdyś wielkie państwo jest przede wszystkim brak jedności. Część lokalnych feudałów w zamian za spokój, władzę, czy kosztowności, chętnie uznaje zwierzchność obcych potęg. Na straży suwerenności i jedności państwa staje zaledwie kilku możnowładców skupionych wokół Ligdan-Chana, ostatniego z wielkich władców mongolskich oraz tytułowego bohatera, Tsogt Taija.</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4cD5wTeVPhyUUft8iZVFErpNSlt-x_4CMVKSSqLy1oUI98ts-xb2jJrBvQ9H6Vkm8Rs8Tp9ZA4IqPrFHSwkdwtAc7KPOeH4Daf9C-3Oy5le2etFTSDQ3vlnd4hfy_YlXnsok4VzA5Y7Cc/s1600/tsogttaijpart1200909061.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4cD5wTeVPhyUUft8iZVFErpNSlt-x_4CMVKSSqLy1oUI98ts-xb2jJrBvQ9H6Vkm8Rs8Tp9ZA4IqPrFHSwkdwtAc7KPOeH4Daf9C-3Oy5le2etFTSDQ3vlnd4hfy_YlXnsok4VzA5Y7Cc/s320/tsogttaijpart1200909061.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Tsogt Taij jest nie tylko wojownikiem, ale również nauczycielem i mecenasem sztuki. Reprezentuje kulturową spuściznę imperium Czyngis-Chana.</td></tr>
</tbody></table><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Poziom produkcji filmu może być zaskoczeniem dla osób które, jak ja, nie są zapoznane z tamtejszą kinematografią. Epicka, dwuipółgodzinna produkcja utrzymana jest na dobrym poziomie, niewiele jest dłużyzn, montaż i gra aktorska są poprawne, sceny batalistyczne do dziś ogląda się nieźle. W historii polskiego kina podobny rozmach osiągnięto dopiero w <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Krzyżakach </i>z 1960 roku. Porównanie z legendarnym dziełem Aleksandra Forda jest tu zresztą na miejscu, bo oba filmy starają się drobiazgowo odwzorowywać realia epoki: stroje, meble, broń, obyczaje stanu rycerskiego, życie polityczne, rozrywki (takie jak turnieje), rytuały. Łączą prawdę historyczną z fikcją, wątki polityczne i romansowe. Przypadkiem znaleźć można również jeszcze inne podobieństwo. Podczas gdy w filmie Forda rola czarnych charakterów przypada rycerskiemu zakonowi Krzyżaków, tak w <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Tsogt Taij, </i>w najgorszym świetle przedstawieni są pobożni Tybetańczycy.</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Sam fakt nakręcenia antychińskiego i antytybetańskiego filmu w roku 1945 powiązać można prawdopodobnie (jak to zazwyczaj z filmami historycznymi bywa) z sytuacją polityczną kraju. Mongolia należąca od połowy XVIII do początków XX wieku do Chin, w latach 40. wybijała się na ponownie niepodległość, chociaż w rzeczywistości była to fasada, zza której kontrolę nad krajem sprawowali sowieci. Fala nacjonalizmu mongolskiego rozniecała jednak resentymenty wobec Chińczyków, a postępująca komunizacja krytykę buddyjskiej kultury Tybetu, film wpisywał się więc w te nastroje. Z perspektywy Europejczyków, którym znane są przede wszystkim napięcia chińsko-tybetańskie, interesujące jest spojrzenie z zewnątrz - spis mongolskich krzywd, których dokonywali w przeszłości zarówno Mandżurowie jak i Tybetańczycy.</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> </div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">W filmie odnaleźć można różne aluzje polityczne charakterystyczne dla retoryki komunistycznej tamtego czasu. Jako że żołnierze walczący o jedność kraju noszą czerwone czapki, mówi się w filmie kilkakrotnie o wymarzonej „Czerwonej Mongolii”. Na sztandarach znienawidzonych Tybetańczyków pojawia się za to swastyka. Choć jest to oczywiście starożytny symbol wywodzący się z Indii, to sposób w jaki kamera go obejmuje, na przykład dłuższe ujęcie na sztandar ze swastyką i trupimi czaskami pod stopami wojownika tybetańskiego sugeruje, że coś może być na rzeczy. Bohaterowie filmu reprezentują sobą kulturę (Tsogt Taij został zapamiętany przez potomnych jako wybitny intelektualista), a poplecznicy Mandżurów i Tybetańczyków pokazani jako barbarzyńcy (reakcjoniści?), którzy demolując dom tytułowego bohatera niszczą instrumenty muzyczne, palą książki, depczą starannie uprawiany ogród. </div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1Wj3ao1sdXnWKgAt3ol5H_ZT6NpmF55Xe_zgcqKCoF8Np08M5J6-1yRMGPMJE8BmynOZA7KgJLjIqCBZK7vXo7VyKN9D35htXyzGvOq3BN1zbRLkRW5NMCfFaRong24uae4sG6NlHirb3/s1600/Obraz+bez+nazwy.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1Wj3ao1sdXnWKgAt3ol5H_ZT6NpmF55Xe_zgcqKCoF8Np08M5J6-1yRMGPMJE8BmynOZA7KgJLjIqCBZK7vXo7VyKN9D35htXyzGvOq3BN1zbRLkRW5NMCfFaRong24uae4sG6NlHirb3/s320/Obraz+bez+nazwy.png" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Materiał z trupimi czaszkami i swastyką wystaje spod stóp Tybetańskiego wojownika. Nawiązanie do starożytnych symboli czy aluzja do śmiertelnych wrogów komunizmu?</td></tr>
</tbody></table><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Końcowa scena filmu pokazuje, że nowoczesne, niepodległe państwo mongolskie stanowi kontynuację dzieła Czyngis-Chana, a więc sprawy o której walczył również Tsogt Taij. Był to, jak sądzę, mocny przekaz propagandowy dla tęskniących za wolnością Mongołów. Film jest do obejrzenia w całości (z angielskimi napisami) <a href="http://www.youtube.com/watch?v=pmZTeLPL17U&list=WL015D118F1EBA015B&index=9&feature=plpp_video">tutaj</a>. </div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div>Maciek Białoushttp://www.blogger.com/profile/11091771153449697777noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6024225992690269917.post-38331523593364660662011-11-22T14:47:00.004+01:002011-11-22T23:48:01.600+01:00Róża<div style="text-align: justify;">Międzywojenne filmy polskie poświęcone Rewolucji 1905 roku zazwyczaj na głównym planie stawiały kwestie narodowościowe, ucisk Polaków w policyjnym reżimie zaboru rosyjskiego i nasz zryw do niepodległości (pisałem już wcześniej o <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><a href="http://nieprawdziwahistoria.blogspot.com/2011/09/mody-las.html">Młodym lesie</a> </i>oraz <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><a href="http://nieprawdziwahistoria.blogspot.com/2011/10/na-sybir.html">Na Sybir</a>). </i>Tymczasem <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Róża, </i>film Józefa Lejtesa z 1936 roku, oparty na dramacie Stefana Żeromskiego pod tym samym tytułem, zwraca uwagę – podobnie jak literacki pierwowzór – nie tylko na walkę z zaborcą, ale również konflikty w łonie społeczeństwa polskiego. Jest to spojrzenie o tyle ciekawe, że rewolucja 1905 roku na ziemiach polskich miała charakter zarówno narodowy jak i klasowy, przez co wzbudzała ogromne kontrowersje polityczne.</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Gwoli ścisłości, akcja <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Róży </i>przebiega mniej więcej w roku 1907, kiedy rewolucja już dogorywa. Grupa socjalistycznych działaczy z PPS-Frakcji Rewolucyjnej (w 1906 roku Polska Partia Socjalistyczna dzieli się na Frakcję Rewolucyjną - z Józefem Piłsudskim - która chce wykorzystać nastroje społeczne do walki o sprawę polską oraz PPS-Lewicę, którą bliżej zajmują postulaty klasowe niż narodowowyzwoleńcze), próbuje znaleźć drogę dalszego działania, wahając się między mozolną pracą u podstaw, a rozwiązaniami radykalnymi. Wśród nich znajduje się główny bohater filmu Jan Czarowic, w odróżnieniu od większości towarzyszy pochodzący z zamożnej rodziny ziemiańskiej. Choć zapał socjalistów nie stygnie, sytuacji nie ułatwia ani rosyjski aparat policyjny, katujący Polaków w Cytadeli, ani znaczna część społeczeństwa polskiego, która podchodzi do rewolucjonistów z lepiej lub gorzej ukrywaną niechęcią. </div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnOMCE8tncUoPS6EyI8goEEX2M9welpOivRIQW0HkkJUH-3dDkN_TRjT156vHM8YKw30L-JoX-jb9PoZeadiAfFHUCylaDl1cbesigawYt_7qWMP5dv374Ar4gT5g60T6OuMg4M_I8Phpw/s1600/robotnik+1906.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="244" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnOMCE8tncUoPS6EyI8goEEX2M9welpOivRIQW0HkkJUH-3dDkN_TRjT156vHM8YKw30L-JoX-jb9PoZeadiAfFHUCylaDl1cbesigawYt_7qWMP5dv374Ar4gT5g60T6OuMg4M_I8Phpw/s320/robotnik+1906.png" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Czarowic czyta Robotnika - Organ PPS-Frakcji Rewolucyjnej</td></tr>
</tbody></table><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Kiedy na balu pełnym dostojnych gości rozrzucone zostają socjalistyczne ulotki podnosi się skandal. „Obrońcy bandytów”, „Ohyda”, „Wszędzie to samo, przyjechałem do Warszawy żeby się zabawić, a tymczasem… ładna zabawa!” komentują goście zdegustowani, że zakłóca im się wieczór. Wszyscy w naturalnym środowisku klasowym Czarowica wydają się być zmęczeni polityką, walką, poświęceniem, i – jak mówił klasyk – „chcą wreszcie spokojnie zjeść”. Podczas gdy inteligencja się bawi, drobnomieszczaństwo ciuła grosz do grosza, dlatego gospodyni wynajmującej stancje nie jest żal, że jej lokatorów aresztują Rosjanie, ale że nie zdążyli uregulować czynszu za ostatni miesiąc. Zdroworozsądkowi z natury chłopi podśmiewają się: „Łatane portki macie, a z Ruskiem chcecie wojować?!”. Nawet robotnicy nie od razu dają się porwać rewolucyjnym nastrojom. Na wiecu w fabryce, podczas płomiennej mowy Czarowica padają z sali okrzyki: „Ojczyźniak zatracony!”, „Prowokator!”. </div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMnGJgGEax5u8jePEh0dvWYH9lmXbgH8HgWRoVFYm4z8ntaEpYdUtqTROLA-pT-SofPvDFLtY8t3XNfmrjmCDNCLqxj_KmvQsMenazkNf6-vIXrp5wz31reSe1xAtPDz11O3cme7A09kr8/s1600/sta%25C5%2584czyk.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="243" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMnGJgGEax5u8jePEh0dvWYH9lmXbgH8HgWRoVFYm4z8ntaEpYdUtqTROLA-pT-SofPvDFLtY8t3XNfmrjmCDNCLqxj_KmvQsMenazkNf6-vIXrp5wz31reSe1xAtPDz11O3cme7A09kr8/s320/sta%25C5%2584czyk.png" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Bal przebierańców. Gdy w powietrzu latają socjalistyczne ulotki Stańczyk krzyczy: "Warszawa tańczy do białego rana!"</td></tr>
</tbody></table><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> </div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Twórcy filmu starali się oddać złożoność społeczeństwa polskiego, ich wachlarz poglądów oraz motywacji (np. zdradzić można dla pieniędzy, ale również w trosce o bezpieczeństwo najbliższych). Zaprzeczyli tym samym znanym z innych filmów kliszom, że społeczeństwo polskie solidarnie walczyło z zaborcą, masy bez trudu dały porywać się charyzmatycznym liderom, a zdrajców można bez trudu oddzielić od bohaterów. Niestety, ówczesna cenzura stojąca na straży poprawności politycznej reżimu sanacyjnego stępiła nieco klasową wymowę filmu, gdyż miała być ona pierwotnie jeszcze ostrzejsza. Jest w tym zresztą pewien paradoks, bo gdyby ekranizacja <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Róży</i> miała powstać kilkanaście lat później, władze kinematografii zrobiłyby wszystko, żeby ów aspekt klasowy uwypuklić. Szkoda, że nikt się na taki <i>remake </i>nie porwał, bo mielibyśmy świetny przykład tego, jak wizje przeszłości konstruowane są w oparciu o twardą politykę teraźniejszości. Film jest do obejrzenia w całości <a href="http://www.youtube.com/watch?v=0D2W7r3lGRw">tutaj</a>.</div>Maciek Białoushttp://www.blogger.com/profile/11091771153449697777noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6024225992690269917.post-19922401496873068102011-11-16T23:47:00.001+01:002011-11-16T23:52:04.258+01:00La notte di San Lorenzo (Noc Świętego Wawrzyńca)<div style="text-align: justify;">Patrząc na amerykański plakat filmu <i>Noc Świętego Wawrzyńca, </i>braci Paolo i Vittorio Taviani, trudno jest się domyślić, że jest to film historyczny, ba, wojenny. Spodziewać by się można raczej poetyckiego, ciepłego obrazu o spełnianiu marzeń (do tego ten anglojęzyczny tytuł: <i>The night of the shooting stars</i>). I co ciekawe, to też byłaby prawda, bowiem bracia Taviani dokonali niełatwej sztuki połączenia estetyki poetyckiej z realizmem wojny.</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrYWHMu1veO5bAUM5tOMe6h4yIU-0hJwHbvYsKnZVf2CVf91vRvaZl5Sae8stLPxifgtFtWbaxbUwplCn6t4hTTmDnU-SuC-giIAtMcrJcTd6NEf9NhDp7G29HRaKwFt9q95vJLJ4gCX_-/s1600/TheNightOfTheShootingStars.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrYWHMu1veO5bAUM5tOMe6h4yIU-0hJwHbvYsKnZVf2CVf91vRvaZl5Sae8stLPxifgtFtWbaxbUwplCn6t4hTTmDnU-SuC-giIAtMcrJcTd6NEf9NhDp7G29HRaKwFt9q95vJLJ4gCX_-/s1600/TheNightOfTheShootingStars.jpg" /></a></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Nakręcony w 1982 roku film przenosi nas do Toskanii w ostatnim okresie II wojny światowej. Jest sierpień 1944 roku. W niewielkiej miejscowości San Martino widać nadchodzące zmiany. Niemcy ewakuują się na północ uprzednio zaminowując miasto. Plotki głoszą, że lada dzień na ich miejsce przyjdą Amerykanie. Zwykli mieszkańcy nie mają jednak pojęcia co się z nimi stanie. Przejście frontu jest czasem wyjątkowo niepewnym i niebezpiecznym, dlatego grupka Toskańczyków, obawiając się o życie, ucieka ze swojej miejscowości próbując przedostać się na stronę Amerykańską. Ich droga naznaczona jest licznymi spotkaniami: tragicznymi, groteskowymi, poetyckimi, a czasami wręcz fantastycznymi, gdyż fabuła prowadzona jest częściowo z punktu widzenia sześcioletniej dziewczynki, która nie zawsze rozumie co się wokół niej dzieje. Ten zabieg, stawiający w roli narratora postać cywila i jednocześnie dziecka, która jest w pewnym sensie podwójnym zaprzeczeniem sztandarowego bohatera filmu wojennego, czyli mężczyzny i żołnierza powoduje, że śmieszno-straszna konwencja nie razi, lecz wydaje się zupełnie naturalna. Podobny efekt z fantastycznym skutkiem osiągnął trzy lata później Elem Klimow w radzieckim filmie <i>Idź i patrz.</i></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Bohaterowie przemierzają piękne krajobrazy Toskanii, wśród dojrzewających pól, winnic, plantacji arbuzów. Eksplozja życia kontrastuje z czyhającą wszędzie śmiercią. Mieszkańcy San Martino dosłownie miotają się pomiędzy Niemcami, bandą włoskich faszystów, zwalczających ich partyzantów i niemal mitycznych Amerykanów, którzy w filmie pojawiają się tylko raz, właśnie przed małą narratorką i jej koleżanką. Wręczają im czekoladę oraz balonik z prezerwatywy i odchodzą. </div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Najbardziej przejmującą sceną <i>Nocy Świętego Wawrzyńca</i> jest chyba bratobójcza potyczka pomiędzy partyzantami, a grupą faszystów wśród dojrzałych łanów zboża. Obie grupy, choć ich członkowie byli wcześniej sąsiadami i świetnie się znają, reagują na siebie ze zwierzęcym strachem i brutalnością, zabijają się bezrefleksyjnie i bezsensownie. Kiedy któryś z nich przystanie na chwile w zastanowieniu zaraz przeszywa go kula. W pewnym momencie, para młodych chłopaków zwiera się w starciu i jeden z nich ginie od strzału w uścisku drugiego. Niczym Szczuka w objęciach Maćka w <i>Popiele i diamencie. </i>I podobny jest wydźwięk tej sceny. Choć wrogowie na śmierć i życie, są ze sobą nierozerwalnie związani.</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhD5S_m91z4yfXleKwZ4HX_Tyg55UGhBS7qCNpZ6YymrX2KG-iZSW7XoYUVsVnsMg13PbCbwIBeEfFYqX5HKxhztkIfFSh_Naxt0kZA3vj-Aa7l68gJgIbypBPlB0R2xMH8LaTDlm7bFz4h/s1600/Obraz+bez+nazwy.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhD5S_m91z4yfXleKwZ4HX_Tyg55UGhBS7qCNpZ6YymrX2KG-iZSW7XoYUVsVnsMg13PbCbwIBeEfFYqX5HKxhztkIfFSh_Naxt0kZA3vj-Aa7l68gJgIbypBPlB0R2xMH8LaTDlm7bFz4h/s400/Obraz+bez+nazwy.png" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Śmiertelni wrogowie w uścisku.</td></tr>
</tbody></table>Bracia Taviani nie chcą nikogo rozliczać, mimo że faszyści przedstawieni są w <i>Nocy…</i> o wiele gorszym świetle. Piętnastoletni chłopaczek w bojówkarskim mundurze, odważny, bo mogący skryć się za plecami ojca robi jak najgorsze wrażenie. Ale dokonana na nim egzekucja, tuż po której następuje samobójstwo jego ojca jest jednak sceną wstrząsającą. Pokazuje, że żadna ze stron nie ma zupełnie czystego sumienia i trauma konfliktu rozłoży się po wojnie na wszystkich. </div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i> </i></div>Maciek Białoushttp://www.blogger.com/profile/11091771153449697777noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6024225992690269917.post-84242803922118688592011-11-06T22:32:00.006+01:002011-11-16T23:53:55.232+01:00The sea hawk (Sokół morski)<div style="text-align: justify;"><i>„[S]toi przed nami poważne zadanie: przygotowanie naszego narodu do wojny, której nikt z nas nie pragnie […]Próbowaliśmy ze wszystkich sił uniknąć tej wojny. […] Jednak gdy bezwzględna ambicja jednego człowieka zagraża całemu światu staje się ona świętym obowiązkiem wszystkich wolnych ludzi w celu ukazania, że Ziemia nie należy do żadnego pojedynczego człowieka, ale do wszystkich ludzi. I że wolność jest prawem i tytułem do ziemi, na której żyjemy.” </i>Na początek zagadka: kto to powiedział? Dla podpowiedzi, nie jest to jedno z wojennych przemówień Winstona Churchilla. To płomienna mowa filmowej królowej Elżbiety I, szykującej się do wojny z Hiszpanią w filmie <i>Sokół morski </i>z roku 1940<i>.</i></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Filmy płaszcza i szpady, do których możemy zaliczyć <i>Sokoła morskiego </i>zazwyczaj dość luźno korespondują z historycznymi ramami, w których są osadzone. Z definicji, mają zapewniać przede wszystkim rozrywkę, nikt nie dba więc o to by realia historyczne zgadzały się w najdrobniejszych szczegółach. Nie inaczej jest w tym przypadku, wielu historyków rwało sobie pewnie włosy z głowy podczas projekcji. Zdarza się jednak, że bardziej ambitne filmy płaszcza i szpady traktują historyczną epokę nie tylko jako atrakcyjną scenerię dla pojedynków i pościgów, ale również pretekst do opowiedzenia czegoś o współczesności.</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i>Sokół morski </i>w reżyserii Michaela Curtiza opowiada historię kapitana Geoffreya Thorpe’a, bukaniera w służbie Anglii, bezlitośnie (choć z humorem) plądrującego, wraz ze swoją załogą, hiszpańskie statki i kolonie. A wszystko to w momencie kiedy Hiszpanie przygotowują Wielką Armadę mającą zmiażdżyć brytyjską potęgę morską (ich wyprawa z 1588 roku zakończyła się jednak sromotną klęską). Film jest znakomitym widowiskiem przygodowym, filmem płaszcza i szpady nakręconym według najlepszych wzorów. Nic dziwnego, duet reżysersko-aktorski Curtiz-Flynn miał już wówczas na koncie między innymi <i>Szarżę lekkiej brygady </i>(1936) i <i>Przygody Robin Hooda </i>(1938). Wartość <i>Sokoła morskiego</i> polega jednak również na licznych aluzjach politycznych do sytuacji współczesnej twórcom.</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEWHSKlnYzy1K534CFOm2La2JNdHM0QLqb9GOv0bs4QdOMG6GqAwPjyeeJoyY-Xy2gopYFfRz_FadS1hlopKoez5FpjrbYdNCxkx79VVHkqq5b5C9Iy5tnEgyoiXKHvhqzvAorg6WZEMrs/s1600/sea1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="241" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEWHSKlnYzy1K534CFOm2La2JNdHM0QLqb9GOv0bs4QdOMG6GqAwPjyeeJoyY-Xy2gopYFfRz_FadS1hlopKoez5FpjrbYdNCxkx79VVHkqq5b5C9Iy5tnEgyoiXKHvhqzvAorg6WZEMrs/s320/sea1.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Errol Flynn jako kapitan Thorpe</td></tr>
</tbody></table><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
Już w pierwszej scenie możemy zobaczyć jak król Hiszpanii Filip II snuje plany opanowania całego świata. Na przeszkodzie stoi tylko potęga Wielkiej Brytanii i jej floty. Dla widzów w roku 1940, kiedy po upadku Francji Wielka Brytania była właściwie jedynym państwem walczącym z III Rzeszą, brzmiało to znajomo. Od początku filmu staje się jasne, że imperialna Hiszpania jest alegorią nazistowskich Niemiec. Dalsze potwierdzenia tego tropu znajdujemy w scenach ukazujących rzeczywiste źródła potęgi Hiszpanów. To nadludzka praca niewolników oraz zrabowane złoto. Złowrogie imperium rośnie w siłę, podczas gdy w Anglii część doradców królowej nie wierzy w możliwość wybuchu wojny albo stara się ugłaskać Hiszpanów daleko idącymi ustępstwami, byle tylko nie dopuścić do konfliktu. Mamy więc też szesnastowieczną politykę <i>appeasementu </i>(jeden z jej propagatorów okazuje się zresztą hiszpańskim agentem)<i>. </i>Zadaniem kapitana Thorpe’a jest dostarczyć królowej dowodów na agresywne zamiary Hiszpanów i przygotować Anglię do wojny. Mowa Elżbiety I, którą zacytowałem powyżej dowodzi, że misja Thorpe’a zakończyła się sukcesem. A widzowie, świadomi sromotnej klęski Armady, z większą nadzieją mogli patrzeć na losy wojny, której wynik w roku 1940 stał jeszcze pod wielkim znakiem zapytania.</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhUU7w8z9XAOkV6rdGHQ6jzJWowzjTIqw0-Tsi079kYdSk9LB1I5vOOYpJJzAWk6O60QhGd9IdkdJOQCOAzy4GLUoFJA_QRJZ_FpWs-8VpUly6uqmGhRRqoIWKYKYDpSyfGSM6tRpiNw9w/s1600/Obraz+bez+nazwy.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="193" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhUU7w8z9XAOkV6rdGHQ6jzJWowzjTIqw0-Tsi079kYdSk9LB1I5vOOYpJJzAWk6O60QhGd9IdkdJOQCOAzy4GLUoFJA_QRJZ_FpWs-8VpUly6uqmGhRRqoIWKYKYDpSyfGSM6tRpiNw9w/s320/Obraz+bez+nazwy.png" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Zamiary króla Filipa II są jednoznaczne. Tylko Anglicy mogą go powstrzymać.</td></tr>
</tbody></table><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div>Maciek Białoushttp://www.blogger.com/profile/11091771153449697777noreply@blogger.com0